Kan nou al niet meer wachten tot morgen.....
geweldige foto's allemaal.
-
- Beheerder
-
-
Welkom op dit mooie & nieuwe forum!
Op weg naar een mooi & nieuw begin!
Vakantie 2021 de grote Sissi tour
- vulneratos
- Berichten: 168
- Lid geworden op: 14 jun 2020, 14:27
- Locatie: Soesterberg
Heavy User 2013
Heavy User 2018
Dagrecord: 857km
Heavy User 2018
Dagrecord: 857km
Dag 9
Vannacht heeft het behoorlijk hard geregend, maar als we wakker worden, is het droog.
Geen zonnige dag, en 6 graden koeler dan gisteren, maar aangenaam genoeg om zonder jas te vertrekken naar Schloss Schonbrunn.
Dit moet toch wel het hoogtepunt van ons bezoek aan Wenen worden.
Schloss Schonbrunn dankt haar naam waarschijnlijk aan het feit, dat keizer Matthias in de 16e eeuw, tijdens een jacht hier, een mooie bron zou hebben gezien.
Keizer Matthias was aartshertog van Oostenrijk, keizer van het heilige Roomse Rijk, koning van Hongarije, maar ook enige tijd landvoogd van de Nederlanden.
Het slot is gebouwd in opdracht van keizer Leopold I , en werd tussen 1692 en 1713, in vereenvoudigde vorm gerealiseerd. Het had toen nog niet de omvang zoals het heden ten dage is.
Het was Maria Theresia die het slot koesterde, en het de zomerresidentie maakte van de Habsburgers. Dit is zo gebleven tot 1918.
Het slot telt 1441 kamers.
Tegenwoordig is het niet meer toegestaan om binnen film of foto's te maken, zodat ik alleen maar kan zeggen,.....ga er heen, dit moet je gezien hebben.
Alle renovaties zijn keurig uitgevoerd, en dat zie je binnen wel terug.
Bij Schonbrunn behoren ook de meest prachtige tuinen, die mede onder leiding van de Leidse hovenier Adriaan Steckhoven zijn aangelegd.
In 1753 werd Steckhoven benoemd tot directeur van de tuinen van Schonbrunn.
Via deze weg heeft Schonbrunn dus ook nog een Nederlands tintje.
Ook behoort bij Schonbrunn, de Tiergarten, de oudste dierentuin van de wereld.
De oorsprong van deze dierentuin gaat terug naar 1752. En hoewel de dierentuin al meer dan 250 jaar oud is,
is hij volgens de meest moderne eisen ingericht.
Kees en ik hebben een kaartje gekocht om alles te kunnen zien, het slot, de tuinen, de orangeriegarten, en ook de uit 1775 stammende Gloriette.
De Gloriette is een gebouw in de tuinen van Schonbrunn, en is de grootste gloriette ter wereld.
De breedte, inclusief zijtrappen, bedraagt 135,3 meter, de diepte is 14,6 meter en een hoogte van bijna 16 meter.
Midden in de "achtertuin" bevindt zich een prachtige fontein, rijkelijk versierd met beelden.
In het midden Neptunes, vandaar ook de naam Neptunesbronnen.
Dit bouwwerk was klaar in 1780, nadat 4 jaar eerder was begonnen met het graafwerk voor het waterbassin.
En dan boven dit alles uit toornt de Gloriette.
Het was een hele klim naar boven, waarbij we zo nu en dan even moesten rusten, om niet helemaal bekaf te zijn, als we boven zouden aankomen.
Er wordt gezegd dat Sissi zich graag zo nu en dan afzonderde, en dan naar de Gloriette ging.
En achter de Gloriette bevindt zich een groot waterbassin, om het water aan te voeren wat nodig is voor de Neptunesfontein.
Vanaf deze hoogte heb je een mooi uizicht over het slot, maar ook over de stad Wenen.
Zeker, als je de moeite neemt, om naar het hoogste punt van de Gloriette te klimmen, via een lange wenteltrap.
Kees zag dit niet zo zitten, maar ik ben deze weg wel gegaan.
En het was de moeite.
Op onze weg, terug naar beneden, kon ik het niet laten om toch nog een foto te maken van dit prachtige optrekje.
Ik denk dat menig staatshoofd of vorst, geimponeerd zal zijn geweest van de schoonheid van dit slot, met zijn tuinen en bijgebouwen.
Nu was het tijd om "even" een wandeling te maken door een deel van de tuinen.
Uit het verleden dat ik hier geweest ben, kon ik me het palmenhuis herinneren, en dus probeerde ik dat terug te vinden.
Dat is gelukt.
Het betreft een grote plantenkas, waarin zich vele exotische planten bevinden.
En ook rondom het palmenhuis bevinden zich mooi aangelegde perken, waar bankjes staan, om even uit te rusten, of waar verliefde stelletjes romantisch wat tijd met elkaar doorbrengen.
Tijdens deze wandeling zijn we vele beelden tegen gekomen, maar ook een oude zonnewijzer.
Niet meer intact, maar het geeft wel een beeld, hoe we vroeger de tijd vaststelde.
Niks digitaal, maar gebruik makend van de zon.
En om het bezoek verder af te ronden, zijn we even op een bankje gaan zitten met een ijsje.
Je kan makkelijk een hele dag vullen met een bezoek aan Schonbrunn.
We zijn zeker niet toegekomen aan alle delen van de tuin, en ook het dierenpark hebben we niet bezocht.
Er blijft dus nog wat over om misschien opnieuw een bezoek te brengen aan deze stad, met zijn rijke historie.
Vandaag was onze laatste dag in Wenen, want morgen vertrekken we naar Boedapest.
Om dit leuk af te sluiten zijn we met de metro naar het Donau-eiland gegaan, om daar aan de boulevard van het water, op een terrasje te gaan zitten, en een maaltijd te bestellen.
We hebben gekozen voor een Gyros menu bij een grieks restaurant, simpel maar lekker, en natuurlijk kwam daar een biertje bij.
Als toetje nog Baklava met een bolletje ijs, en een heerlijke kop koffie.
Daarna maar weer met de metro naar het hotel, waar ik begonnen ben om alles weer in te pakken, en vast zoveel mogelijk weer op te bergen in de koffers op de scooter.
Dat scheelt voor het vertrek een hoop werk, want anders moet ik minimaal 2 keer lopen naar de scooter.
En we zitten op de 6e verdieping, en daar komt bij dat de lift druk in gebruik is, zodat je soms even moet wachten. Dus wat gedaan is, is maar vast gedaan.
Terwijl ik dit verslag zit te tikken, is hier een enorme onweersbui los gebroken. Hopelijk is dat morgen voorbij, als we gaan vertrekken, zodat we niet weer kletsnat regenen.
We gaan het zien.
Tot morgen
Vannacht heeft het behoorlijk hard geregend, maar als we wakker worden, is het droog.
Geen zonnige dag, en 6 graden koeler dan gisteren, maar aangenaam genoeg om zonder jas te vertrekken naar Schloss Schonbrunn.
Dit moet toch wel het hoogtepunt van ons bezoek aan Wenen worden.
Schloss Schonbrunn dankt haar naam waarschijnlijk aan het feit, dat keizer Matthias in de 16e eeuw, tijdens een jacht hier, een mooie bron zou hebben gezien.
Keizer Matthias was aartshertog van Oostenrijk, keizer van het heilige Roomse Rijk, koning van Hongarije, maar ook enige tijd landvoogd van de Nederlanden.
Het slot is gebouwd in opdracht van keizer Leopold I , en werd tussen 1692 en 1713, in vereenvoudigde vorm gerealiseerd. Het had toen nog niet de omvang zoals het heden ten dage is.
Het was Maria Theresia die het slot koesterde, en het de zomerresidentie maakte van de Habsburgers. Dit is zo gebleven tot 1918.
Het slot telt 1441 kamers.
Tegenwoordig is het niet meer toegestaan om binnen film of foto's te maken, zodat ik alleen maar kan zeggen,.....ga er heen, dit moet je gezien hebben.
Alle renovaties zijn keurig uitgevoerd, en dat zie je binnen wel terug.
Bij Schonbrunn behoren ook de meest prachtige tuinen, die mede onder leiding van de Leidse hovenier Adriaan Steckhoven zijn aangelegd.
In 1753 werd Steckhoven benoemd tot directeur van de tuinen van Schonbrunn.
Via deze weg heeft Schonbrunn dus ook nog een Nederlands tintje.
Ook behoort bij Schonbrunn, de Tiergarten, de oudste dierentuin van de wereld.
De oorsprong van deze dierentuin gaat terug naar 1752. En hoewel de dierentuin al meer dan 250 jaar oud is,
is hij volgens de meest moderne eisen ingericht.
Kees en ik hebben een kaartje gekocht om alles te kunnen zien, het slot, de tuinen, de orangeriegarten, en ook de uit 1775 stammende Gloriette.
De Gloriette is een gebouw in de tuinen van Schonbrunn, en is de grootste gloriette ter wereld.
De breedte, inclusief zijtrappen, bedraagt 135,3 meter, de diepte is 14,6 meter en een hoogte van bijna 16 meter.
Midden in de "achtertuin" bevindt zich een prachtige fontein, rijkelijk versierd met beelden.
In het midden Neptunes, vandaar ook de naam Neptunesbronnen.
Dit bouwwerk was klaar in 1780, nadat 4 jaar eerder was begonnen met het graafwerk voor het waterbassin.
En dan boven dit alles uit toornt de Gloriette.
Het was een hele klim naar boven, waarbij we zo nu en dan even moesten rusten, om niet helemaal bekaf te zijn, als we boven zouden aankomen.
Er wordt gezegd dat Sissi zich graag zo nu en dan afzonderde, en dan naar de Gloriette ging.
En achter de Gloriette bevindt zich een groot waterbassin, om het water aan te voeren wat nodig is voor de Neptunesfontein.
Vanaf deze hoogte heb je een mooi uizicht over het slot, maar ook over de stad Wenen.
Zeker, als je de moeite neemt, om naar het hoogste punt van de Gloriette te klimmen, via een lange wenteltrap.
Kees zag dit niet zo zitten, maar ik ben deze weg wel gegaan.
En het was de moeite.
Op onze weg, terug naar beneden, kon ik het niet laten om toch nog een foto te maken van dit prachtige optrekje.
Ik denk dat menig staatshoofd of vorst, geimponeerd zal zijn geweest van de schoonheid van dit slot, met zijn tuinen en bijgebouwen.
Nu was het tijd om "even" een wandeling te maken door een deel van de tuinen.
Uit het verleden dat ik hier geweest ben, kon ik me het palmenhuis herinneren, en dus probeerde ik dat terug te vinden.
Dat is gelukt.
Het betreft een grote plantenkas, waarin zich vele exotische planten bevinden.
En ook rondom het palmenhuis bevinden zich mooi aangelegde perken, waar bankjes staan, om even uit te rusten, of waar verliefde stelletjes romantisch wat tijd met elkaar doorbrengen.
Tijdens deze wandeling zijn we vele beelden tegen gekomen, maar ook een oude zonnewijzer.
Niet meer intact, maar het geeft wel een beeld, hoe we vroeger de tijd vaststelde.
Niks digitaal, maar gebruik makend van de zon.
En om het bezoek verder af te ronden, zijn we even op een bankje gaan zitten met een ijsje.
Je kan makkelijk een hele dag vullen met een bezoek aan Schonbrunn.
We zijn zeker niet toegekomen aan alle delen van de tuin, en ook het dierenpark hebben we niet bezocht.
Er blijft dus nog wat over om misschien opnieuw een bezoek te brengen aan deze stad, met zijn rijke historie.
Vandaag was onze laatste dag in Wenen, want morgen vertrekken we naar Boedapest.
Om dit leuk af te sluiten zijn we met de metro naar het Donau-eiland gegaan, om daar aan de boulevard van het water, op een terrasje te gaan zitten, en een maaltijd te bestellen.
We hebben gekozen voor een Gyros menu bij een grieks restaurant, simpel maar lekker, en natuurlijk kwam daar een biertje bij.
Als toetje nog Baklava met een bolletje ijs, en een heerlijke kop koffie.
Daarna maar weer met de metro naar het hotel, waar ik begonnen ben om alles weer in te pakken, en vast zoveel mogelijk weer op te bergen in de koffers op de scooter.
Dat scheelt voor het vertrek een hoop werk, want anders moet ik minimaal 2 keer lopen naar de scooter.
En we zitten op de 6e verdieping, en daar komt bij dat de lift druk in gebruik is, zodat je soms even moet wachten. Dus wat gedaan is, is maar vast gedaan.
Terwijl ik dit verslag zit te tikken, is hier een enorme onweersbui los gebroken. Hopelijk is dat morgen voorbij, als we gaan vertrekken, zodat we niet weer kletsnat regenen.
We gaan het zien.
Tot morgen
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
prachtig slot gebouwen en Sisi tja dat blijft toch mede door de filmreek s met Romy Schneider een beetje je favoriete prinses!
al zal het beeld van de films sterk geromantiseerd zijn.
dan sta je daar op de plek waar deze beroemde vrouw heeft gelopen..
mannen geweldig mooi verslag!
bedankt
fijne reisdag vandaag!
roelf
al zal het beeld van de films sterk geromantiseerd zijn.
dan sta je daar op de plek waar deze beroemde vrouw heeft gelopen..
mannen geweldig mooi verslag!
bedankt
fijne reisdag vandaag!
roelf
Piaggio mp3 250 lt vetus sed novum.
- vulneratos
- Berichten: 168
- Lid geworden op: 14 jun 2020, 14:27
- Locatie: Soesterberg
Ben er stil van......................prachtig hoor
Heavy User 2013
Heavy User 2018
Dagrecord: 857km
Heavy User 2018
Dagrecord: 857km
Dag 10
We worden wakker op een dag dat de zon hoog aan de hemel staat.
Wat een geluk. Want zoals gezegd, gaan we vandag weer op de scooter touren.
Maar liefst 256 kilometer naar Boedapest, voor een verblijf van 3 dagen.
Bij het hotel moeten we nog even het parkeren afrekenen, want we hebben gebruik gemaakt van de parkeergarage.
Omdat we maar een parkeerplaats hebben gebruikt voor 2 scooters, betalen we maar voor 1 plaats.
Maar,..........de dame achter de balie maakt een fout, en in plaats van de 4 dagen in rekening te brengen dat we er hebben gestaan, rekent ze maar 1 dag af.
Dat is een lekker begin van de dag. Een korting van 66 euro.
We zijn maar snel vetrokken, zonder vragen te stellen.
Allereerst maar even gestopt bij een tankstation, want de tank van mijn scooter was aardig leeg, en dat geeft mij een onrustig gevoel.
De benzine is in Oostenrijk beduidend goedkoper dan in Nederland, maar liefst zo'n 55 eurocent.
Op het hele vakantiebudget speelt dat natuulijk geen rol, maar toch, he.
Al snel verlaten we Wenen via een lange weg, de Simmeringer Hauptstrasse, waaraan een ontzettend grote begraafplaats is gevestigd.
Hier vind je de graven van onder andere, Beethoven, vele leden van de Strauss familie, Brahms, Lahner enz. enz.
Op deze begraafplaats, met een oppervlakte van ruim 2,5 miljoen m2, liggen meer dan 3 miljoen overledenen begraven.
We hebben geen tijd gehad om hier naar toe te gaan, maar uit ervaring weet ik, dat deze plaats zeker een bezoek waard is.
We komen op de oude verbindingsweg tussen Wenen en Boedapest terecht, wegnummer 1.
Bijna onze gehele route zullen we deze weg volgen, al verlaten we hem een paar keer, om over wat rustigere wegen te rijden.
De snelweg tussen beide steden is de M1, die niet ver van de weg loopt, die wij volgen.
Helaas is het toch nog redelijk druk op onze route, wat met zich meebrengt dat we vaak ingehaald worden, zowel door personenauto's, maar ook door veel vrachtverkeer.
Eigenlijk loopt de reis voorspoedig, en hoewel wij, Kees en ik, een fijne tourdag beleefd hebben, zal dit voor een ander een saaie dag lijken.
Natuurlijk hebben we heerlijk op een terrasje koffie zitten drinken, en zijn we regelmatig gestopt om even te ontspannen en de beentjes te bewegen, maar verder valt er niet veel over te vertellen.
Behalve dan misschien dat we in Boedapest zelf in de drukte kwamen, waardoor we 1,5 uur gedaan hebben over een afstand van 4 kilometer.
Bij een temperatuur van 29 graden, was dat niet echt prettig.
We waren dan ook blij dat we eindelijk bij het hotel waren, zodat we de spullen mee naar onze kamer konden nemen, en even lekker konden gaan douchen.
In het hotel hebben we toen nog een pilsje gedronken, en zijn daarna naar een italiaans restaurant gewandeld van Jamie Oliver.
Hier hebben we ons tegoed gedaan aan een overheerlijke pizza.
Daarna, als klap op de vuurpijl als toetje, een chocolade-bom. Een bal van stevige chocolademousse, omwikkeld met knapperige chocoladekorst, gegarneerd met vanilleijs, en opgemaakt met een mix van gestampte noten.
Man, man, man, wat een traktatie was dat.
Hierna nog een lekkere cappuccino, en mijn buikje was gevuld.
Kees had minder geluk met de koffie, die had om zwarte koffie gevraagd, en kreeg een espresso geserveerd.
Een klein slokje, en weg was de espresso.
Ik stelde al voor om een nieuwe te bestellen, maar dat wilde hij niet.
Nadat we nog een stukje gewandeld hebben zijn we naar het hotel terug gegaan.
Zeker bij Kees, sloeg de vermoeidheid toe, dus maar op tijd gaan rusten.
Morgen gaan we Boedapest bekijken.
Tot morgen
We worden wakker op een dag dat de zon hoog aan de hemel staat.
Wat een geluk. Want zoals gezegd, gaan we vandag weer op de scooter touren.
Maar liefst 256 kilometer naar Boedapest, voor een verblijf van 3 dagen.
Bij het hotel moeten we nog even het parkeren afrekenen, want we hebben gebruik gemaakt van de parkeergarage.
Omdat we maar een parkeerplaats hebben gebruikt voor 2 scooters, betalen we maar voor 1 plaats.
Maar,..........de dame achter de balie maakt een fout, en in plaats van de 4 dagen in rekening te brengen dat we er hebben gestaan, rekent ze maar 1 dag af.
Dat is een lekker begin van de dag. Een korting van 66 euro.
We zijn maar snel vetrokken, zonder vragen te stellen.
Allereerst maar even gestopt bij een tankstation, want de tank van mijn scooter was aardig leeg, en dat geeft mij een onrustig gevoel.
De benzine is in Oostenrijk beduidend goedkoper dan in Nederland, maar liefst zo'n 55 eurocent.
Op het hele vakantiebudget speelt dat natuulijk geen rol, maar toch, he.
Al snel verlaten we Wenen via een lange weg, de Simmeringer Hauptstrasse, waaraan een ontzettend grote begraafplaats is gevestigd.
Hier vind je de graven van onder andere, Beethoven, vele leden van de Strauss familie, Brahms, Lahner enz. enz.
Op deze begraafplaats, met een oppervlakte van ruim 2,5 miljoen m2, liggen meer dan 3 miljoen overledenen begraven.
We hebben geen tijd gehad om hier naar toe te gaan, maar uit ervaring weet ik, dat deze plaats zeker een bezoek waard is.
We komen op de oude verbindingsweg tussen Wenen en Boedapest terecht, wegnummer 1.
Bijna onze gehele route zullen we deze weg volgen, al verlaten we hem een paar keer, om over wat rustigere wegen te rijden.
De snelweg tussen beide steden is de M1, die niet ver van de weg loopt, die wij volgen.
Helaas is het toch nog redelijk druk op onze route, wat met zich meebrengt dat we vaak ingehaald worden, zowel door personenauto's, maar ook door veel vrachtverkeer.
Eigenlijk loopt de reis voorspoedig, en hoewel wij, Kees en ik, een fijne tourdag beleefd hebben, zal dit voor een ander een saaie dag lijken.
Natuurlijk hebben we heerlijk op een terrasje koffie zitten drinken, en zijn we regelmatig gestopt om even te ontspannen en de beentjes te bewegen, maar verder valt er niet veel over te vertellen.
Behalve dan misschien dat we in Boedapest zelf in de drukte kwamen, waardoor we 1,5 uur gedaan hebben over een afstand van 4 kilometer.
Bij een temperatuur van 29 graden, was dat niet echt prettig.
We waren dan ook blij dat we eindelijk bij het hotel waren, zodat we de spullen mee naar onze kamer konden nemen, en even lekker konden gaan douchen.
In het hotel hebben we toen nog een pilsje gedronken, en zijn daarna naar een italiaans restaurant gewandeld van Jamie Oliver.
Hier hebben we ons tegoed gedaan aan een overheerlijke pizza.
Daarna, als klap op de vuurpijl als toetje, een chocolade-bom. Een bal van stevige chocolademousse, omwikkeld met knapperige chocoladekorst, gegarneerd met vanilleijs, en opgemaakt met een mix van gestampte noten.
Man, man, man, wat een traktatie was dat.
Hierna nog een lekkere cappuccino, en mijn buikje was gevuld.
Kees had minder geluk met de koffie, die had om zwarte koffie gevraagd, en kreeg een espresso geserveerd.
Een klein slokje, en weg was de espresso.
Ik stelde al voor om een nieuwe te bestellen, maar dat wilde hij niet.
Nadat we nog een stukje gewandeld hebben zijn we naar het hotel terug gegaan.
Zeker bij Kees, sloeg de vermoeidheid toe, dus maar op tijd gaan rusten.
Morgen gaan we Boedapest bekijken.
Tot morgen
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
-
- Berichten: 136
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
super verslag , mooi hoor , geniet morgen in Boedapest , groetjes gerard
- Bijlagen
-
- 20140625_113519.JPG (6.1 MiB) 8139 keer bekeken
Dag 11
Na een goede nacht, in een heerlijk bed, het beste tot nu toe, ben ik toch al vroeg wakker.
Om half 7 sta ik al onder de douche. Dit zal waarschijnlijk vanavond weer moeten, want het wordt vandaag 32 graden.
We zitten dan ook al vroeg aan het ontbijt, en kunnen dus ook al snel op pad.
Ons hotel ligt op een afstand van maximaal 500 meter van de Matthiaskerk en he Vissersbastion, dus daar lopen we als eerste naar toe.
Het is erg rustig op straat, geen toerist te vinden, alleen een cameraploeg met veel uitrusting die een film aan het maken is.
De kerk is nog niet open om binnen te bekijken, dus lopen we buiten even rond, en laten onze blikken over de stad Boedapest gaan.
Wat immens, en wat een schoonheid. Ik weet nu niet welke stad mij meer aanspreekt, Wenen of Boedapest.
Gelukkig hoef ik niet te kiezen, wat ik zal ze allebei zien.
Wat opvalt aan de Matthiaskerk, of, zoals de kerk officieel heet, de Onze-Lieve-Vrouwekerk, is het kleurrijke dak.
Alle dakpannen zijn gekleurd en geglazuurd.
De kerk is in eerste opzet gebouwd in 1255, en in de 14e en 15e eeuw regelmatig uitgebreid.
Tijdens de bezetting door de Turken, vanaf 1541, werd de kerk veranderd in een moskee.
Later, bij de herovering van Boeda door de Habsburgse legers, leed de kerk weer enorme schade.
In het begin van de 18e eeuw is men begonnen met de herstelwerkzaamheden.
Het huidige aanzien onstond tussen 1873 en 1896, toen de kerk grondig verbouwd is.
Helaas heeft de kerk ook in de tweede wereldoorlog veel schade opgelopen, die gelukkig weer helemaal in gotische stijl is hersteld.
De klokkentoren is achthoekig en 80 meter hoog.
In 1867 werden Keizer Frans-Josef en Keizerin Elisabeth (Sissi) hier gekroond.
Rond de kerk bevindt zich het visserbastion, wat misschien zijn naam dankt aan het feit, dat het vissers waren die Buda vanaf hier verdedigde, of omdat de vissers van de waterstad beneden, hier hun vismarkt hielden.
Het is ook geen echte vesting (bastion) maar een terras met witte natuurstenen muren, trappen, torens en arcaden.
Vanaf hier heeft men een prachtig uitzicht over de stad, en met name het parlementsgebouw is mooi te zien.
Hierna zijn we op goed geluk naar het kasteel van Buda gelopen.
Het was een korte wandeling, want het kasteel ligt niet meer dan een kilometer van het vissersbastion.
Ondertussen begon de temperatuur al aardig op te lopen, zodat we probeerden om zoveel mogeijk in de schaduw te blijven.
Het kasteel is imposant en groot, heel groot.
Maar om het in al zijn schoonheid te kunnen zien, moet je geduld hebben, want men is bezig met een ingrijpende, maar noodzakelijke restauratie.
De delen die al onder handen genomen zijn, geven wel een idee hoe mooi het zal worden, en dus ook in het verleden is geweest.
Dus zijn we, sportief als we zijn, met een lange trap naar beneden gelopen, om hier even op een terras iets te drinken.
Maar helaas voor ons, de terrassen waren, of nog niet open, of er was een besloten bijeenkomst, waar wij niet gewenst waren.
Daarop hebben we besloten om de bus te nemen naar de andere kant van de Donau.
Alleen is ook de beroemde kettingbrug afgesloten voor onderhoud, zodat er een omleiding is voor de bussen, via een andere brug.
En dan was er nog het probleem, hoe komen we aan buskaartjes ?
Toen de bus stopte, heb ik in het Engels gevraagd of we een kaartje konden kopen naar het centrum.
De chauffeur snapte er totaal niets van, en wuifde dat we door konden lopen, dus zonder kaartje.
Wat we niet wisten was of we de goede richting in gingen. De bus rijdt weliswaar in een rondje, maar dan wel een heel groot rondje, en het maakt nogal verschil of je aan het begin of aan het einde van dat rondje zit.
Toen uiteindelijk, na een rit van ongeveer 15 minuten, iedereen uit de bus was, en de chauffeur de motor uitzette, en zelf de bus uitging, wisten het antwoord op deze vraag.
We zijn blijven zitten totdat de chauffeur terug kwam, na ongeveer 20 minuten, en zo kwamen we dan toch nog in het centrum aan.
Allereerst zijn we naar een terras gelopen, en hebben daar wat te drinken genomen.
Eerst een biertje, maar omdat het zo warm was, hebben we daarna een groot glas met citroenlimonade genomen, waar een hoop ijsklontjes en verse citroen in zat.
Na deze verdiende rust zijn we verder door het centrum gelopen.
Kees wilde graag kijken bij een souvenirwinkel voor stickers van Hongarije of Boedapest, om voor op de scooter te plakken.
Hij vond twee grote stickers, die ieder 2 euro per stuk kostte, maar wilde nog even verder kijken.
Maar alles wat hij daarna kon vinden waren kleinere stickers, met een prijs van drie euro.
Gelukkig vond hij bij de 5e of 6e souvenirwinkel de stickers die hij wilde voor een gepast prijs.
Ik was al bang dat ik door deze zoektocht straks een paar schoenen zou verslijten.
Opvallend in het centrum is de oude schoonheid van de gebouwen die er staan.
Men is hier echt bezig met een inhaalslag om alles te herstellen, en wat hersteld is, ziet er echt geweldig uit.
De dorst begon ons alweer in haar greep te krijgen,dus zijn we nog even bij een hotel gaan zitten.
Buiten, onder de luifels, in heerlijke fauteuils. We namen opnieuw een citroenlimonade, om onze dorst te lessen.
Maar toen ik van de gelegenheid gebruik maakte om even naar het toilet te gaan, zag ik hoe chique en duur alles er binnen uitzag. Ik heb Kees ook maar meteen gewaarschuwd, dat de prijs van de limonade wel eens aan de hoge kant zou kunnen zijn.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar een automaat om buskaartjes te kopen.
Deze zijn te koop bij busstations en kiosken, en tegen een hoger tarief ook in de bus zelf.
Door te vragen is het ons gelukt om een automaat te vinden, maar degene die voor ons stond, een jonge vrouw, wilde een kaartje kopen, en de betaling lukte wel, maar het kaartje kwam niet uit de automaat.
Dit gebeurde haar tot 2 keer toe.
Ze wees ons erop dat in het metrostation, aan de overzijde van de straat ook een automaat is.
Dus, wij zijn daarheen gegaan, en hoewel de betaling met mijn creditcard niet lukte, is de betaling uiteindelijk met mijn gewone bankpas wel gelukt.
We hadden nog voldoende tijd over om iets te gaan bekijken, dus zijn we naar de Sint Stefanusbasiliek gegaan.
Dit is de grootste kerk van Boedapest, de bouw is begonnen in 1851 en is in 1905 voltooid.
In de kerk hebben we nog even gezeten, om de indrukken op ons in te laten werken, en daarna zijn we naar een Italiaans restaurant gegaan, om een hapje te eten.
Gelukkig koelde het al wat af, zodat het heerlijk was om uit de zon, in de schaduw te zitten.
Het begint een gewoonte te worden, maar natuurlijk namen we er een pilsje bij.
En om het goed af te sluiten, nog een kop koffie.
Dat was een waar kunstwerk, in de vorm van een haasje.
We zijn naar de bushalte gelopen, waar we in de ochtend waren uitgestapt, om weer naar het kasteel te reizen.
Ik stelde voor om aan de overzijde van de weg in te stappen, maar Kees vond het wel een goed idee om een klein stukje de route van de bus mee te rijden.
Het is immers een bus die echt een rondje rijdt.
Alleen, we kwamen op een eindpunt aan de andere kant van de stad, waar we de bus uit moesten, en over moesten stappen op een andere bus, die dezelfde route weer terug reed.
Na precies 1 uur passeerden we het punt waar we waren ingestapt. En toen waren we dus pas echt op weg, terug naar de andere kant van de Donau, om naar ons hotel te gaan.
Maar ieder nadeel heeft een voordeel, zei Johan Cruijff ooit, en zo is het ook.
We moesten ook nog een behoorlijk stuk lopen, en het begon al schemerig te worden.
Nu zagen we de stad, waar de lichtjes gingen branden, en de romantiek de stad vulde.
En omdat we via een andere trap naar boven zijn gegaan, dan die we in de ochtend naar beneden hadden genomen, kwamen we bij een andere kant van het kasteel uit, die we s'-morgens niet hadden gezien.
Rond 9 uur in de avond kwamen we aan bij het hotel, waar we eerst nog iets te drinken hebben genomen, en daarna naar onze kamers zijn gegaan.
Het was een vermoeiende dag, maar ik vond het meer dan waard.
Morgen nog een keer naar het centrum, om een bezoek te brengen aan het parlementsgebouw.
Hopelijk kunnen we het bezoeken, en wordt het niet al te heet.
Tot morgen
Na een goede nacht, in een heerlijk bed, het beste tot nu toe, ben ik toch al vroeg wakker.
Om half 7 sta ik al onder de douche. Dit zal waarschijnlijk vanavond weer moeten, want het wordt vandaag 32 graden.
We zitten dan ook al vroeg aan het ontbijt, en kunnen dus ook al snel op pad.
Ons hotel ligt op een afstand van maximaal 500 meter van de Matthiaskerk en he Vissersbastion, dus daar lopen we als eerste naar toe.
Het is erg rustig op straat, geen toerist te vinden, alleen een cameraploeg met veel uitrusting die een film aan het maken is.
De kerk is nog niet open om binnen te bekijken, dus lopen we buiten even rond, en laten onze blikken over de stad Boedapest gaan.
Wat immens, en wat een schoonheid. Ik weet nu niet welke stad mij meer aanspreekt, Wenen of Boedapest.
Gelukkig hoef ik niet te kiezen, wat ik zal ze allebei zien.
Wat opvalt aan de Matthiaskerk, of, zoals de kerk officieel heet, de Onze-Lieve-Vrouwekerk, is het kleurrijke dak.
Alle dakpannen zijn gekleurd en geglazuurd.
De kerk is in eerste opzet gebouwd in 1255, en in de 14e en 15e eeuw regelmatig uitgebreid.
Tijdens de bezetting door de Turken, vanaf 1541, werd de kerk veranderd in een moskee.
Later, bij de herovering van Boeda door de Habsburgse legers, leed de kerk weer enorme schade.
In het begin van de 18e eeuw is men begonnen met de herstelwerkzaamheden.
Het huidige aanzien onstond tussen 1873 en 1896, toen de kerk grondig verbouwd is.
Helaas heeft de kerk ook in de tweede wereldoorlog veel schade opgelopen, die gelukkig weer helemaal in gotische stijl is hersteld.
De klokkentoren is achthoekig en 80 meter hoog.
In 1867 werden Keizer Frans-Josef en Keizerin Elisabeth (Sissi) hier gekroond.
Rond de kerk bevindt zich het visserbastion, wat misschien zijn naam dankt aan het feit, dat het vissers waren die Buda vanaf hier verdedigde, of omdat de vissers van de waterstad beneden, hier hun vismarkt hielden.
Het is ook geen echte vesting (bastion) maar een terras met witte natuurstenen muren, trappen, torens en arcaden.
Vanaf hier heeft men een prachtig uitzicht over de stad, en met name het parlementsgebouw is mooi te zien.
Hierna zijn we op goed geluk naar het kasteel van Buda gelopen.
Het was een korte wandeling, want het kasteel ligt niet meer dan een kilometer van het vissersbastion.
Ondertussen begon de temperatuur al aardig op te lopen, zodat we probeerden om zoveel mogeijk in de schaduw te blijven.
Het kasteel is imposant en groot, heel groot.
Maar om het in al zijn schoonheid te kunnen zien, moet je geduld hebben, want men is bezig met een ingrijpende, maar noodzakelijke restauratie.
De delen die al onder handen genomen zijn, geven wel een idee hoe mooi het zal worden, en dus ook in het verleden is geweest.
Dus zijn we, sportief als we zijn, met een lange trap naar beneden gelopen, om hier even op een terras iets te drinken.
Maar helaas voor ons, de terrassen waren, of nog niet open, of er was een besloten bijeenkomst, waar wij niet gewenst waren.
Daarop hebben we besloten om de bus te nemen naar de andere kant van de Donau.
Alleen is ook de beroemde kettingbrug afgesloten voor onderhoud, zodat er een omleiding is voor de bussen, via een andere brug.
En dan was er nog het probleem, hoe komen we aan buskaartjes ?
Toen de bus stopte, heb ik in het Engels gevraagd of we een kaartje konden kopen naar het centrum.
De chauffeur snapte er totaal niets van, en wuifde dat we door konden lopen, dus zonder kaartje.
Wat we niet wisten was of we de goede richting in gingen. De bus rijdt weliswaar in een rondje, maar dan wel een heel groot rondje, en het maakt nogal verschil of je aan het begin of aan het einde van dat rondje zit.
Toen uiteindelijk, na een rit van ongeveer 15 minuten, iedereen uit de bus was, en de chauffeur de motor uitzette, en zelf de bus uitging, wisten het antwoord op deze vraag.
We zijn blijven zitten totdat de chauffeur terug kwam, na ongeveer 20 minuten, en zo kwamen we dan toch nog in het centrum aan.
Allereerst zijn we naar een terras gelopen, en hebben daar wat te drinken genomen.
Eerst een biertje, maar omdat het zo warm was, hebben we daarna een groot glas met citroenlimonade genomen, waar een hoop ijsklontjes en verse citroen in zat.
Na deze verdiende rust zijn we verder door het centrum gelopen.
Kees wilde graag kijken bij een souvenirwinkel voor stickers van Hongarije of Boedapest, om voor op de scooter te plakken.
Hij vond twee grote stickers, die ieder 2 euro per stuk kostte, maar wilde nog even verder kijken.
Maar alles wat hij daarna kon vinden waren kleinere stickers, met een prijs van drie euro.
Gelukkig vond hij bij de 5e of 6e souvenirwinkel de stickers die hij wilde voor een gepast prijs.
Ik was al bang dat ik door deze zoektocht straks een paar schoenen zou verslijten.
Opvallend in het centrum is de oude schoonheid van de gebouwen die er staan.
Men is hier echt bezig met een inhaalslag om alles te herstellen, en wat hersteld is, ziet er echt geweldig uit.
De dorst begon ons alweer in haar greep te krijgen,dus zijn we nog even bij een hotel gaan zitten.
Buiten, onder de luifels, in heerlijke fauteuils. We namen opnieuw een citroenlimonade, om onze dorst te lessen.
Maar toen ik van de gelegenheid gebruik maakte om even naar het toilet te gaan, zag ik hoe chique en duur alles er binnen uitzag. Ik heb Kees ook maar meteen gewaarschuwd, dat de prijs van de limonade wel eens aan de hoge kant zou kunnen zijn.
Hierna zijn we op zoek gegaan naar een automaat om buskaartjes te kopen.
Deze zijn te koop bij busstations en kiosken, en tegen een hoger tarief ook in de bus zelf.
Door te vragen is het ons gelukt om een automaat te vinden, maar degene die voor ons stond, een jonge vrouw, wilde een kaartje kopen, en de betaling lukte wel, maar het kaartje kwam niet uit de automaat.
Dit gebeurde haar tot 2 keer toe.
Ze wees ons erop dat in het metrostation, aan de overzijde van de straat ook een automaat is.
Dus, wij zijn daarheen gegaan, en hoewel de betaling met mijn creditcard niet lukte, is de betaling uiteindelijk met mijn gewone bankpas wel gelukt.
We hadden nog voldoende tijd over om iets te gaan bekijken, dus zijn we naar de Sint Stefanusbasiliek gegaan.
Dit is de grootste kerk van Boedapest, de bouw is begonnen in 1851 en is in 1905 voltooid.
In de kerk hebben we nog even gezeten, om de indrukken op ons in te laten werken, en daarna zijn we naar een Italiaans restaurant gegaan, om een hapje te eten.
Gelukkig koelde het al wat af, zodat het heerlijk was om uit de zon, in de schaduw te zitten.
Het begint een gewoonte te worden, maar natuurlijk namen we er een pilsje bij.
En om het goed af te sluiten, nog een kop koffie.
Dat was een waar kunstwerk, in de vorm van een haasje.
We zijn naar de bushalte gelopen, waar we in de ochtend waren uitgestapt, om weer naar het kasteel te reizen.
Ik stelde voor om aan de overzijde van de weg in te stappen, maar Kees vond het wel een goed idee om een klein stukje de route van de bus mee te rijden.
Het is immers een bus die echt een rondje rijdt.
Alleen, we kwamen op een eindpunt aan de andere kant van de stad, waar we de bus uit moesten, en over moesten stappen op een andere bus, die dezelfde route weer terug reed.
Na precies 1 uur passeerden we het punt waar we waren ingestapt. En toen waren we dus pas echt op weg, terug naar de andere kant van de Donau, om naar ons hotel te gaan.
Maar ieder nadeel heeft een voordeel, zei Johan Cruijff ooit, en zo is het ook.
We moesten ook nog een behoorlijk stuk lopen, en het begon al schemerig te worden.
Nu zagen we de stad, waar de lichtjes gingen branden, en de romantiek de stad vulde.
En omdat we via een andere trap naar boven zijn gegaan, dan die we in de ochtend naar beneden hadden genomen, kwamen we bij een andere kant van het kasteel uit, die we s'-morgens niet hadden gezien.
Rond 9 uur in de avond kwamen we aan bij het hotel, waar we eerst nog iets te drinken hebben genomen, en daarna naar onze kamers zijn gegaan.
Het was een vermoeiende dag, maar ik vond het meer dan waard.
Morgen nog een keer naar het centrum, om een bezoek te brengen aan het parlementsgebouw.
Hopelijk kunnen we het bezoeken, en wordt het niet al te heet.
Tot morgen
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
- Korps Mariniers
- Site Admin
- Berichten: 355
- Lid geworden op: 08 apr 2020, 12:18
- Locatie: Den Haag
- Contacteer:
Wat en mooie verslagen weer met teugen van genoten en de foto's, en wat is het toch mooi om in de voet sporen te treden van Sissi
Mijn motto is: Over tot de orde van de dag.
-
- Berichten: 136
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
Super mannen .geniet er van .Groetjes van mij gerard