Dag 4
Het was gisteren nog maar net 10 uur in de avond geweest, toen we zijn gaan slapen.
Het rijden vergt toch meer inspanning en concentratie als dat we soms denken.
Gelukkig hebben we allebei een goede nachtrust gehad, en hebben we van de harde regenbuien die er in de nacht gevallen zijn, weinig gemerkt.
Toen we naar het ontbijt gingen, zag het er buiten erg grijs uit, maar het was op dat moment wel droog.
Gelukkig maar, want we zouden vandaag naar de Normandische kust rijden, om een bezoek te brengen aan de Amerikaanse begraafplaats en alvast een kijkje te nemen bij Omaha beach.
Maar zoals het iedere dag al is geweest, werden we al heel snel overvallen door een stevige stortbui.
Je ziet de bewolking ontzettend snel komen, en je hebt niet genoeg tijd om je regenpak aan te trekken, zodat je al behoorlijk nat bent voordat je alles aangetrokken hebt.
En natuurlijk is het dan 10 minuten later weer droog, komt soms zelfs de zon er even doorheen, en dan begint alles te broeien, en wil je zo snel mogelijk weer uit die regenkleding.
Dit ritueel heeft zich in de loop van de dag nog een paar keer herhaald.
Hierdoor is er van fotograferen onderweg ook niet veel terecht gekomen.
Jammer, want de omgeving hier is echt prachtig.
We kwamen in Bayeux om een bezoek te brengen aan de grote kathedraal daar, maar konden nergens onze motoren kwijt, en dus is dit bezoek erbij ingeschoten. Reden om daar nog eens heen te gaan in de toekomst.
Rond het middaguur zijn we in een klein dorpje bij een bakkerij een halve belegde baquette gaan halen, om die ergens anders op een bankje op te eten. Voor één keer hebben we dus zitten kokiemen.
Ook net na dit eten kregen we opnieuw een behoorlijke bui over ons heen.
En toen kwam het volgende probleem, we moesten de snelweg op om de Seine over te steken.
Bij Tancarville ligt een brug, maar wij wilden dit vermijden omdat de bruggen over de Seine tolbruggen zijn.
Maar wat we ook probeerden, we konden geen alternatieve route vinden.
Dus, toch maar de snelweg op.
Eenmaal aan het einde van de brug bleek dat motorrijders vrijgesteld zijn van tolbetalingen.
Dank u wel, Frankrijk.
Zo rond 3 uur kwamen we dan toch aan bij Omaha beach, en de Amerikaanse begraafplaats.
Wat een drukte hier, je moet echt aansluiten in de rij om de parkeerplaats op te komen.
Gelukkig krijgen motorrijders voorrang, en mogen van een aparte ingang gebruik maken.
We zijn al op verschillende Amerikaanse begraafplaatsen geweest, maar zoveel mensen als dat hier rondliepen hadden we nog nooit meegemaakt. Dit in tegenstelling tot Margraten in Limburg, en Henry Chapel in België, waar het altijd rustig is. Wat ook anders is, is dat je in Margraten en Henry Chapel tussen de graven door kan lopen, maar hier mag je niet bij de graven komen.
Er liggen op deze begraafplaats bijna 9400 Amerikanen begraven, waarvan 307 lichamen niet konden worden geindentificeerd.
Een lichaam is een gesneuvelde soldaat uit de eerste wereldoorlog. De reden hiervan is, dat zijn broer, Generaal Roosevelt, hier ook begraven is.
Na dit indrukwekkende bezoek, zijn we naar ons onderkomen gereden. We zitten in een B&B, en blijven hier 2 nachten.
Deze B&B wordt gerund door een echtpaar uit Schotland en Ierland. Voor ons wel handig, want we kunnen gewoon Engels praten. Het is een oude boerderij, met veel bijgebouwen, die voor een deel helemaal opgeknapt is.
Het zijn vriendelijke mensen, die de tijd nemen voor een praatje, en meteen voor ons koffie gezet hebben.
Zoals ik al zei, blijven we hier een dagje langer, zodat we morgen opnieuw een bezoek kunnen brengen aan de invasiestranden, en andere monumenten uit de tweede wereldoorlog.
Helaas moeten we wel ergens anders gaan eten, want er is geen restaurant bij.
Hiervoor zijn we naar Saint Lo gereden, en hebben we bij een bistro gegeten.
Toevallig werd onze aandacht getrokken door een grote stadsmuur, met boven op de "Eglise Notre-Dame" , de grote kerk.
Daar willen we morgen nog wel even kijken.
Na het eten zijn we snel terug gereden, al ging dat niet helemaal vlekkeloos.
De navigatie liet het even afweten.
Voor morgen wordt met grote waarschijnlijkheid heel veel regen voorspeld.
Hopelijk kunnen we tussen de buien door toch nog het een en ander bezichtigen.
We gaan het zien.
-
- Beheerder
-
-
Welkom op dit mooie & nieuwe forum!
Op weg naar een mooi & nieuw begin!
Verslagen van onze vakantie "La douce France"
Laatst gewijzigd door henkhouet op 24 jul 2025, 22:18, 1 keer totaal gewijzigd.
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Salzburg 2016
Hongarije 2017
Italië en Oostenrijk 2018
Tsjechie en Polen 2019
Grand Tour Germania 2020
Sissi tour 2021
Sissi tour 2.0 2022
Germania tour 2023
Oostenrijk 2024
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Salzburg 2016
Hongarije 2017
Italië en Oostenrijk 2018
Tsjechie en Polen 2019
Grand Tour Germania 2020
Sissi tour 2021
Sissi tour 2.0 2022
Germania tour 2023
Oostenrijk 2024
- Henk Roeleveld
- Berichten: 65
- Lid geworden op: 07 nov 2020, 18:06
- Locatie: Scheveningen
Wat een prachtig verslag.
Groeten van een andere Henk
Groeten van een andere Henk

Henk Roeleveld - Sym Jet 14 E4
Dag 5
Deze dag stond helemaal in het teken van de herinneringen aan de strijd van D-Day, oftewel operatie Overlord, met bezoeken aan de invasiestranden en Sainte Mere-Eglise.
Onze gastvrouw was al vroeg bezig geweest om een ontbijtafel klaar te maken, waar wij rond 8 uur gebruik van gingen maken. Ook hier weer een "Frans" ontbijt, met de gebruikelijke zoetwaren, zoals jam, chocoladepasta en pindakaas.
En natuurlijk stokbrood en croissantjes.
Zelfs het weer leek ons goed gezind te zijn, want er scheen een zonnetje.
Ondanks dat zonnetje namen we toch maar onze regenkleding mee, in de hoop deze niet nodig te hebben.
Het eerste bezoek was aan Omaha beach, een kleine 30 kilometer van onze B&B vandaag.
Hoewel dit eigenlijk wel een van de bekendste van de 5 landingsstranden is, is dit niet meer zoals het tijdens de Tweede wereldoorlog was. De boulevard is vernieuwd, en er bcvinden zich een aantal gedenktekens.
Daarom namen we het besluit om door te rijden naar Utah beach, 50 kilometer verderop.
Hier is eigenlijk alles nog zoals het was in de Tweede wereldoorlog, met natuurlijk wel de nodige monumenten en gedenkstenen.
De weg van Omaha beach naar Utah beach staat bekend als de een memorabele bevrijdings route, met onderweg vele plaatsen waar gedenktekens staan, en waar bijna overal de vlaggen van de geallieerde landen wapperen.
Het zijn vooral veel jonge Amerikanen geweest die hier gevochten hebben, en velen daarvan hebben hierbij het leven verloren. Een groot offer.
Natuurlijk werden we onderweg opnieuw overvallen door regenbuien, en moesten we telkens weer de regenkleding
aantrekken.
Het is onmogelijk om overal te stoppen en foto's te maken en alle informatie op te halen, maar wij raden iedereen aan om hier eens een tour te maken.
Zo kom je vlak bij Utah beach voorbij "Dead Men's Corner, een kruising van wegen, waar een gedode Amerikaanse tankcommandant een aantal dagen uit zijn tank heeft gehangen. Onder de soldaten werd de plaats dan ook aangeduid als de corner with the dead men in the tank.
Bij Utah beach kun je nog een paar bunkers zien, waarvan er één is ingericht met een gedenkteken. Verder bevinden zich in de duinen nog diverse andere bunkers.
En er is een museum waar veel informatie over de landingen te vinden is.
Tussen de middag hebben we als lunch maar warm zitten eten, met het plan om voor de avond ergens een belegde baquette te halen, zodat we niet nog eens de deur uit hoefden om ergens te gaan eten.
Dat is wel een nadeel van onze B&B, dat er geen restaurant bij zit.
Wat we ook zeker wilden zien was het stadje Sainte Mere-Eglise, wat door de luchtlandingstroepen van de 82e divisie is bevrijd.
Er bevindt zich een museum wat geheel gewijd is aan deze parachutisten, en aan het kerkje hangt een parachutistenpop, ter herinnering aan de John Steele, die met zijn parachute aan de toren bleef hangen.
Ondanks dat hij onder vuur werd genomen door de Duitsers, overleefde hij het, door zich voor dood te houden.
Vanaf Sainte Mere-Eglise zijn we terug naar onze B&B gereden, om wat te rusten, en daarna van ons broodje te gaan genieten.
Het is voorlopig een van de goedkoopste vakanties die we ooit gedaan hebben, we krijgen bijna niet de kans om geld uit te geven.
Morgen laten we de gastvrijheid van ons verblijf weer achter ons, en reizen we verder naar Saint-Brieuc Langueux, een rit van 238 kilometer.
Als we het goed gepland hebben, komen we ook langs Le Mont Saint-Michel, een getijdeneilandje in een grote baai.
En we blijven de hoop houden dat het weer mee zal werken.
We gaan het zien.
Deze dag stond helemaal in het teken van de herinneringen aan de strijd van D-Day, oftewel operatie Overlord, met bezoeken aan de invasiestranden en Sainte Mere-Eglise.
Onze gastvrouw was al vroeg bezig geweest om een ontbijtafel klaar te maken, waar wij rond 8 uur gebruik van gingen maken. Ook hier weer een "Frans" ontbijt, met de gebruikelijke zoetwaren, zoals jam, chocoladepasta en pindakaas.
En natuurlijk stokbrood en croissantjes.
Zelfs het weer leek ons goed gezind te zijn, want er scheen een zonnetje.
Ondanks dat zonnetje namen we toch maar onze regenkleding mee, in de hoop deze niet nodig te hebben.
Het eerste bezoek was aan Omaha beach, een kleine 30 kilometer van onze B&B vandaag.
Hoewel dit eigenlijk wel een van de bekendste van de 5 landingsstranden is, is dit niet meer zoals het tijdens de Tweede wereldoorlog was. De boulevard is vernieuwd, en er bcvinden zich een aantal gedenktekens.
Daarom namen we het besluit om door te rijden naar Utah beach, 50 kilometer verderop.
Hier is eigenlijk alles nog zoals het was in de Tweede wereldoorlog, met natuurlijk wel de nodige monumenten en gedenkstenen.
De weg van Omaha beach naar Utah beach staat bekend als de een memorabele bevrijdings route, met onderweg vele plaatsen waar gedenktekens staan, en waar bijna overal de vlaggen van de geallieerde landen wapperen.
Het zijn vooral veel jonge Amerikanen geweest die hier gevochten hebben, en velen daarvan hebben hierbij het leven verloren. Een groot offer.
Natuurlijk werden we onderweg opnieuw overvallen door regenbuien, en moesten we telkens weer de regenkleding
aantrekken.
Het is onmogelijk om overal te stoppen en foto's te maken en alle informatie op te halen, maar wij raden iedereen aan om hier eens een tour te maken.
Zo kom je vlak bij Utah beach voorbij "Dead Men's Corner, een kruising van wegen, waar een gedode Amerikaanse tankcommandant een aantal dagen uit zijn tank heeft gehangen. Onder de soldaten werd de plaats dan ook aangeduid als de corner with the dead men in the tank.
Bij Utah beach kun je nog een paar bunkers zien, waarvan er één is ingericht met een gedenkteken. Verder bevinden zich in de duinen nog diverse andere bunkers.
En er is een museum waar veel informatie over de landingen te vinden is.
Tussen de middag hebben we als lunch maar warm zitten eten, met het plan om voor de avond ergens een belegde baquette te halen, zodat we niet nog eens de deur uit hoefden om ergens te gaan eten.
Dat is wel een nadeel van onze B&B, dat er geen restaurant bij zit.
Wat we ook zeker wilden zien was het stadje Sainte Mere-Eglise, wat door de luchtlandingstroepen van de 82e divisie is bevrijd.
Er bevindt zich een museum wat geheel gewijd is aan deze parachutisten, en aan het kerkje hangt een parachutistenpop, ter herinnering aan de John Steele, die met zijn parachute aan de toren bleef hangen.
Ondanks dat hij onder vuur werd genomen door de Duitsers, overleefde hij het, door zich voor dood te houden.
Vanaf Sainte Mere-Eglise zijn we terug naar onze B&B gereden, om wat te rusten, en daarna van ons broodje te gaan genieten.
Het is voorlopig een van de goedkoopste vakanties die we ooit gedaan hebben, we krijgen bijna niet de kans om geld uit te geven.
Morgen laten we de gastvrijheid van ons verblijf weer achter ons, en reizen we verder naar Saint-Brieuc Langueux, een rit van 238 kilometer.
Als we het goed gepland hebben, komen we ook langs Le Mont Saint-Michel, een getijdeneilandje in een grote baai.
En we blijven de hoop houden dat het weer mee zal werken.
We gaan het zien.
Laatst gewijzigd door henkhouet op 24 jul 2025, 22:43, 10 keer totaal gewijzigd.
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Salzburg 2016
Hongarije 2017
Italië en Oostenrijk 2018
Tsjechie en Polen 2019
Grand Tour Germania 2020
Sissi tour 2021
Sissi tour 2.0 2022
Germania tour 2023
Oostenrijk 2024
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Salzburg 2016
Hongarije 2017
Italië en Oostenrijk 2018
Tsjechie en Polen 2019
Grand Tour Germania 2020
Sissi tour 2021
Sissi tour 2.0 2022
Germania tour 2023
Oostenrijk 2024
-
- Berichten: 142
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
Mooi verhaal Marco , en met foto.s zal het nog mooier worden , ik dank jullie voor iedere dag info , tekst en foto,s te krijgen , ik zal niet de enige zijn die het mooi vindt en het kunnen waarderen , Dank beiden voor alles , groetjes gerard
- Hans v.d. Kleij
- Berichten: 618
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 22:44
Ben een paar jaar geleden daar ook geweest hebben alle landingsstranden bezocht, zo ook de begraafplaatsen, het dorp met de pop aan de kerk ook bezocht, het dorpsplein is wel gezellig maar druk met toeristen, zijn daar altijd veel toeristen.
Wij vonden het allemaal erg indrukwekkend, b.v. de kusten waar de mannen naar boven moesten klimmen terwijl ze zowat van boven werden beschoten.
De kust waar de kunstmatige haven is geweest was ook erg indrukwekkend, er is daar een museum boven aan een klif met strategische uitzichtpunt is zeer de moeite waard om te bezoeken.
Wij zaten trouwens in een huisje vlak bij Saint Marie Eglise, ongeveer een kleine 10 km daarvandaan.
Wij vonden het hele gebied en alles wat zich daar toen heeft afgespeeld erg indrukwekkend en mooi, dus mannen geniet er nog van.
Gr Hans
Wij vonden het allemaal erg indrukwekkend, b.v. de kusten waar de mannen naar boven moesten klimmen terwijl ze zowat van boven werden beschoten.
De kust waar de kunstmatige haven is geweest was ook erg indrukwekkend, er is daar een museum boven aan een klif met strategische uitzichtpunt is zeer de moeite waard om te bezoeken.
Wij zaten trouwens in een huisje vlak bij Saint Marie Eglise, ongeveer een kleine 10 km daarvandaan.
Wij vonden het hele gebied en alles wat zich daar toen heeft afgespeeld erg indrukwekkend en mooi, dus mannen geniet er nog van.
Gr Hans
Dag 6
Laten we maar eerst even met het goede nieuws van deze dag beginnen.
Het was de hele dag droog, en de zon heeft zich bijna de hele dag laten zien. Wel een behoorlijke wind, maar dat doet ons niets.
We namen om 9 uur afscheid van onze gastvrouw en begonnen vol goede moed aan onze tour naar Langueux.
Maar al na een paar kilometer begon de navigatie af te wijken, en reed ik de verkeerde kant uit.
Na een kilometer of 10 attendeerde Marco mij erop, dat zijn navigatie het niet meer kon volgen.
Dus heb ik mijn Garmin maar eens opnieuw opgestart, en toen kwam de geplande route weer naar voren.
Frankrijk is mooi, en in tegenstelling tot wat altijd wordt beweerd, zijn de Fransen behulpzame mensen, die op alle manieren proberen ten dienste te zijn.
Tussen de middag hebben we van een klein restaurantje gebruik gemaakt, en daar een heerlijke omelet met champions, ham en kaas gegeten.
Hier in Frankrijk eten de mensen vaak warm tussen de middag, dus ook onze uitsmijter was aangevuld met salade en frites. Een hele maaltijd.
Zoals al eerder vermeld, liep deze route langs Mont Saint-Michel, een klooster op een getijdeneiland.
En hoewel wij dit graag van dichtbij wilden bekijken, kan je er niet dichtbij komen, of je moet vanaf een parkeerplaats een shuttlebus nemen, die je dan naar het eiland brengt.
Dit zou helaas veel te veel tijd in beslag nemen, dus wij moesten het doen met wat vergezichten.
Daarna hebben we onze tocht voortgezet naar onze nieuwe overnachtingsplaats.
Onderweg hebben we wel een paar keer gestopt om wat dingen te bekijken, uit te rusten, en wat foto's te maken.
En zo kwamen we al vrij snel in de buurt van ons hotel.
Maar toen ging er iets mis.
Ik (Henk) reed voorop en passeerde een politiecontrole. Ik werd niet staande gehouden, maar keek meteen in mijn spiegel of Marco ook door mag rijden.
Wat ik niet meer in de gaten had, was dat ik tegen de stoeprand aan reed, en dit niet kon corrigeren.
Ik viel van de scooter, die wonder boven wonder tegen de stoeprand aan bleef hangen, en eigenlijk maar weinig schade heeft opgelopen.
Gelukkig kon Marco mij snel helpen, en zette hij mijn scooter goed neer.
Ik lag op de grond en kon niet zelfstandig overeind komen.
Dit gebeurde op nog geen 5 kilometer voor het hotel, dus we hoefden niet meer zo ver te rijden.
Maar dit zal mij nog wel parten gaan spelen, want ik kan moeilijk lopen,
en zak regelmatig door mijn been.
Nadat we ingecheckt hadden, zijn we in het hotel in het zwembad gesprongen, om toch maar in beweging te blijven.
De pijn is er nog volop, maar ik heb hoop dat het morgen, na een goede nachtrust wat beter gaat.
We gaan het zien.
Laten we maar eerst even met het goede nieuws van deze dag beginnen.
Het was de hele dag droog, en de zon heeft zich bijna de hele dag laten zien. Wel een behoorlijke wind, maar dat doet ons niets.
We namen om 9 uur afscheid van onze gastvrouw en begonnen vol goede moed aan onze tour naar Langueux.
Maar al na een paar kilometer begon de navigatie af te wijken, en reed ik de verkeerde kant uit.
Na een kilometer of 10 attendeerde Marco mij erop, dat zijn navigatie het niet meer kon volgen.
Dus heb ik mijn Garmin maar eens opnieuw opgestart, en toen kwam de geplande route weer naar voren.
Frankrijk is mooi, en in tegenstelling tot wat altijd wordt beweerd, zijn de Fransen behulpzame mensen, die op alle manieren proberen ten dienste te zijn.
Tussen de middag hebben we van een klein restaurantje gebruik gemaakt, en daar een heerlijke omelet met champions, ham en kaas gegeten.
Hier in Frankrijk eten de mensen vaak warm tussen de middag, dus ook onze uitsmijter was aangevuld met salade en frites. Een hele maaltijd.
Zoals al eerder vermeld, liep deze route langs Mont Saint-Michel, een klooster op een getijdeneiland.
En hoewel wij dit graag van dichtbij wilden bekijken, kan je er niet dichtbij komen, of je moet vanaf een parkeerplaats een shuttlebus nemen, die je dan naar het eiland brengt.
Dit zou helaas veel te veel tijd in beslag nemen, dus wij moesten het doen met wat vergezichten.
Daarna hebben we onze tocht voortgezet naar onze nieuwe overnachtingsplaats.
Onderweg hebben we wel een paar keer gestopt om wat dingen te bekijken, uit te rusten, en wat foto's te maken.
En zo kwamen we al vrij snel in de buurt van ons hotel.
Maar toen ging er iets mis.
Ik (Henk) reed voorop en passeerde een politiecontrole. Ik werd niet staande gehouden, maar keek meteen in mijn spiegel of Marco ook door mag rijden.
Wat ik niet meer in de gaten had, was dat ik tegen de stoeprand aan reed, en dit niet kon corrigeren.
Ik viel van de scooter, die wonder boven wonder tegen de stoeprand aan bleef hangen, en eigenlijk maar weinig schade heeft opgelopen.
Gelukkig kon Marco mij snel helpen, en zette hij mijn scooter goed neer.
Ik lag op de grond en kon niet zelfstandig overeind komen.
Dit gebeurde op nog geen 5 kilometer voor het hotel, dus we hoefden niet meer zo ver te rijden.
Maar dit zal mij nog wel parten gaan spelen, want ik kan moeilijk lopen,
en zak regelmatig door mijn been.
Nadat we ingecheckt hadden, zijn we in het hotel in het zwembad gesprongen, om toch maar in beweging te blijven.
De pijn is er nog volop, maar ik heb hoop dat het morgen, na een goede nachtrust wat beter gaat.
We gaan het zien.
Laatst gewijzigd door henkhouet op 24 jul 2025, 22:15, 4 keer totaal gewijzigd.
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Salzburg 2016
Hongarije 2017
Italië en Oostenrijk 2018
Tsjechie en Polen 2019
Grand Tour Germania 2020
Sissi tour 2021
Sissi tour 2.0 2022
Germania tour 2023
Oostenrijk 2024
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Salzburg 2016
Hongarije 2017
Italië en Oostenrijk 2018
Tsjechie en Polen 2019
Grand Tour Germania 2020
Sissi tour 2021
Sissi tour 2.0 2022
Germania tour 2023
Oostenrijk 2024