...en dan ga je onderuit.
Geplaatst: 14 sep 2022, 12:06
Gisteren op weg naar huis, nog even wat boodschappen,
klaar voor een rustige avond, dacht ik.
Tot ik een kruispunt tegemoet reed en er een auto uit de zijstraat kwam.
Het is eigenlijk een kort straatje na een uitrit van een winkel en de weg waar ik op reed is twijfelachtig een voorrangsweg.
Althans, dat dacht ik. De autobestuurder dacht daar anders over en ik moest vol in de ankers.
En dan ga je onderuit.
Gelukkig ving mijn lichaam de grootste klap op, dus de scooter heeft zoals ik het nu zie, een paar krasjes.
De auto heb ik niet geraakt, dus daar ook geen schade.
Wat ik wel heb, is een dikke enkel met schaafwond, pijnlijke rib (niet gebroken) en een flinke wond op mijn elleboog.
Wat een avondje pannekoeken moest worden, werd een tripje naar het ziekenhuis.
Zo zie je maar, een ongeluk zit in een klein hoekje.
Vanmiddag brengt mijn vrouw de scooter naar de garage om na te kijken.
Met mij gaat het verder goed, spierpijn, stramme spieren in schaafwondjes maar dat komt wel weer goed.
klaar voor een rustige avond, dacht ik.
Tot ik een kruispunt tegemoet reed en er een auto uit de zijstraat kwam.
Het is eigenlijk een kort straatje na een uitrit van een winkel en de weg waar ik op reed is twijfelachtig een voorrangsweg.
Althans, dat dacht ik. De autobestuurder dacht daar anders over en ik moest vol in de ankers.
En dan ga je onderuit.
Gelukkig ving mijn lichaam de grootste klap op, dus de scooter heeft zoals ik het nu zie, een paar krasjes.
De auto heb ik niet geraakt, dus daar ook geen schade.
Wat ik wel heb, is een dikke enkel met schaafwond, pijnlijke rib (niet gebroken) en een flinke wond op mijn elleboog.
Wat een avondje pannekoeken moest worden, werd een tripje naar het ziekenhuis.
Zo zie je maar, een ongeluk zit in een klein hoekje.
Vanmiddag brengt mijn vrouw de scooter naar de garage om na te kijken.
Met mij gaat het verder goed, spierpijn, stramme spieren in schaafwondjes maar dat komt wel weer goed.