Dag 5
Gisteren heb ik nog even de plaatselijke pizzeria opgezocht, en mezelf getrakteerd op een pizza Calzone.
Zo'n lekkere grote, dichtgeklapte pizza, waarvan je weet dat het niet gezond kan zijn, maar omdat je er niks van ziet, je hem gewoon naar binnen schuift.
Dit aangevuld met een smakelijk biertje, en de maaltijd was weer compleet.
Ik ben daarna een klein stukje gaan wandelen, om de spijsvertering een handje te helpen. Wel met de nadruk op "een klein stukje"'.
Zo kwam ik onder aan de Zugspitze te staan, een hele imposante berg.
- f65.jpg (511.16 KiB) 9827 keer bekeken
Via mijn tablet heb ik nog even tv gekeken, en om 11 uur ben ik gaan slapen.
Toen ik wakker werd, zag ik dat het geregend had, de straten waren nat, maar ondertussen kwam er alweer een zonnetje opzetten.
Zo tussen de bergen is dat altijd een vrolijk gezicht, en ik was dan ook vol goede moed voor deze dag.
Vandaag zou ik Duitsland verlaten, Oostenrijk doorkruisen, en afreizen naar mijn eerste hotelletje in Italie.
Het begin van de reis was prachtig.
Rustige wegen, weliswaar veel wolken, maar ik kreeg de zon over me heen.
- f66.jpg (317.84 KiB) 9827 keer bekeken
- f67.jpg (309.34 KiB) 9827 keer bekeken
Al snel was ik aan de grens met Oostenrijk, en reed ik weer in een volgend land.
Aan de grens stoppen om een foto te maken lukte me niet, maar een stukje verderop in het dorp, heb ik nog een kiekje kunnen maken van een groep tiroler muzikanten.
- f68.jpg (594.3 KiB) 9827 keer bekeken
De eerste bekende plaats die ik tegenkwam, was Seefeld.
Een prachtig gelegen wintersport-oord, waar ook in de zomer de nodige toeristen naar toe gaan.
- f69.jpg (307.93 KiB) 9827 keer bekeken
- f70.jpg (680.37 KiB) 9827 keer bekeken
- f71.jpg (587.74 KiB) 9827 keer bekeken
- f72.jpg (635.23 KiB) 9827 keer bekeken
En toen kwam er een spectaculaire afdaling.
Een berg af over een lengte van bijna 5 km, met een dalingspercentage van 16 %.
Hou dan je remmen maar vast, want voor je het weet, duikt zo'n scooter de weg af.
Ik passeerde hierbij het plaatsje Telfs, waar ik, toen ik de eerste keer van mijn leven in Oostenrijk was, al eens was geweest.
De weg ging verder naar Zirl Ost, en van daaraf volgde ik de oude toegangsweg naar Innsbruck.
Dit is voor mij een heel bekende weg, ik ben hier al zo vaak geweest, dat ik me een beetje thuis voelde hier.
Het weer bleef uitstekend, en ik had gepland om in Innsbruck maar even koffie te drinken.
Vandaag heb ik er een stukje appeltaart bij genomen.
Tegelijk met mij arriveerde er een groepje motorrijders, die mijn scooter eens even aan een grondige inspectie onderworpen.
Het blijft vreemd, een lichte scooter in een land vol bergen.
Na de koffie, ging de reis verder richting Brenner, de Italiaanse grens.
Hierbij kwam ik nog langs de skischans van Innsbruck.
- f73.jpg (306.61 KiB) 9827 keer bekeken
De schans dateert al uit 1927, maar is in 2001 helemaal gerenoveerd.
Op de oude schans zijn tot tweemaal toe de olympische spelen gehouden voor schansspringen.
- f74.jpg (225.83 KiB) 9827 keer bekeken
De route naar de Brennerpas is prachtig, Ik ben via de B182 gereden, en dan kom je langs kleine dorpjes, waar je de Oostenrijkse sfeer wel voelt.
- f75.jpg (785.67 KiB) 9827 keer bekeken
- f76.jpg (683.06 KiB) 9827 keer bekeken
- f77.jpg (736.28 KiB) 9827 keer bekeken
- f78.jpg (473.67 KiB) 9827 keer bekeken
- f79.jpg (504.38 KiB) 9827 keer bekeken
En daar ben ik dan, bij Italie.
In dit land heb ik nog nooit met een scooter gereden, en de keren dat ik er geweest ben, heb ik op de autosnelwegen gereden.
Het is dus allemaal nieuw voor me.
- f80.jpg (510.62 KiB) 9827 keer bekeken
De weg die ik ga volgen loopt eigenlijk parallel aan de Brenner autoweg.
- f81.jpg (612.71 KiB) 9827 keer bekeken
Vanaf een korte afstand is duidelijk de beroemde Europabrucke zichtbaar, met zijn hoogte van 190 meter.
De brug rust op 5 peilers, en is maar liefst 777 meter lang.
Op de foto is NIET de Europabrucke afgebeeld.
Ik vervolg mijn weg, via Bozen, en dan word ik door mijn navigatie een dorpje ingestuurd, met een vrij steil stukje weg.
Dit komt dan weer uit op de toegangsweg naar een pas.
De Passo Pennes, oftewel Pencer Joch.
Op het moment dat ik aan deze pas begin, ben ik ongeveer 75 km van mijn hotel verwijderd, en heb ik de verwachting om binnen 3 uur tijd op de plaats van bestemming te zijn.
Hoe anders kan het soms lopen.
Met een stijgingspercentage van minimaal 13 %, en stukken die minimaal 16 tot 18 % bedragen, gaat de snelheid er aardig uit.
Niettemin, ik kruip omhoog met een snelheid van ongeveer 18 tot 20 km per uur.
Maar de weg is lang, heel lang, en deze keer, TE lang voor mijn scooter.
De snelheid valt verder terug, 17, 14, 11, en dan nog even 9 km per uur.
En dan sta ik stil.
Ik moet oppassen dat ik mijn scooter goed vast hou, en oppassen voor de horde motorrijders die hier rondscheuren.
Ik krijg mijn scooter aan de kant, maar krijg hem niet meer gestart.
Even slaat hij aan, maar kan geen vermogen meer opbouwen.
Vanaf het punt waar ik sta, kan ik het einde van deze pas zien, nog ongeveer een kilometer te gaan, waarbij dan wel nog 130 meter hoogte overwonnen moet worden.
Ik weet niet goed wat te doen, en laat de scooter maar eerst eens even afkoelen. De koppeling zal wel flink te lijden hebben gehad.
Ik ben van een hoogte 262 meter al gestegen naar ruim 2100 meter.
Als ik om me heen kijk, voel ik me niet prettig.
Zo hoog, en nu nog schijnt de zon, maar er komt ook een pak bewolking aan.
Opnieuw probeer ik de scooter aan de gang te krijgen, en dit keer lukt het.
Vermogen heeft hij in ieder gaval niet.
Ik probeer mee te trappen, door mijn voeten over de grond te bewegen.
Vermoeiend, en het helpt maar even. De scooter valt weer stil.
Opnieuw moet ik van de weg af, en voorzichtig ga ik een klein stukje terug, naar de plek waar ik eerder al stond.
- f82.jpg (675.09 KiB) 9827 keer bekeken
- f83.jpg (544.91 KiB) 9827 keer bekeken
- f84.jpg (386.72 KiB) 9827 keer bekeken
Op de laatste foto hierboven, kun je in het midden het eindpunt zien, waar ik naar toe moest.
De tijd verstrijkt, en goede raad is duur.
Kan ik mijn hotel wel bereiken, als ik niet boven kan komen ?
Ik heb een telefoon bij me, dus ik kan om hulp bellen, toch ??
Helaas, geen bereik, niet telefonisch, en ook geen internet.
Is Italie dan toch een "pas" te ver voor mij met mijn Kymco.?
Het lijkt er wel op.
Ik besluit om, als ik mijn scooter weer gestart krijg, om terug naar beneden te rijden.
Dat starten lukt, en naar beneden is dan geen probleem voor het motortje, wel voor de remmen.
Ik zie nu ook beter wat ik naar boven gereden heb, en mij bekruipt toch wel een bepaalde angst.
Ik heb hoogtevrees, en deze pas is steil en loopt langs steile wanden.
Als ik beneden ben, zoek ik een andere route op mijn garmin.
Die komt dan met een route over een andere pas.
De schrik zit er bij mij in, dus dat gaat hem niet worden.
In mijn garmin blokkeer ik deze wegen, en laat opnieuw zoeken.
Met een omweg van ongeveer 30 km kan ik naar mijn plaats van bestemming.
Vol goede moed begin ik aan het vervolg van mijn reis.
Dit gaat wonder boven wonder uitstekend.
Redelijk vlak, soms wat stijgen, dan ook weer dalen, en de scooter lijkt het aan te kunnen.
- f85.jpg (603.78 KiB) 9827 keer bekeken
En dan komt het laatste stuk.
Ik word weer door een dorpje geleid, en kom wederom op een pas terecht.
Ditmaal de Mendel pas. (Mendolapass)
Dit keer is er geen ontkomen aan, want mijn hotel ligt in Mendola.
Bij het maken van de boeking heb ik me niet gerealiseerd, dat dit op de top van een pas zou zijn.
Dus weer begon ik aan een beklimming, ditmaal met een aanvangssnelheid van 34 km per uur.
Een behoorlijke tijd hield de scooter dat vol, maar soms moest het gas dicht in de haarspeldbochten, omdat ik anders misschien een tegenligger zou raken.
De snelheid viel terug naar 26 km per uur, maar de scooter bleef rijden deze keer.
Ik ben boven gekomen, maar soepel is het niet gegaan.
Ik heb ingecheckt in mijn hotel, en heb eerst even een halve liter bier naar binnen gegoten.
Een klein hapje eten erbij, en zometeen lekker rusten.
Morgen gaat de reis verder Italie in.
Hopelijk hoef ik niet meer zo te klimmen, want dat vind ik toch geen pretje.
We zullen het zien.
Tot morgen