Dag 14
Vandaag zijn we alweer 2 weken onderweg en het wordt steeds mooier.
Het weer, de omgeving, en de wegen om te rijden. Marco kwam al vroeg met de mededeling, dat we de plannen om moesten gooien, want hij had al op internet gekeken hoe het zat met de drukte op de lokaties die we zouden gaan bezoeken.
Het was nog niet erg druk bij het Kehlsteinhaus, dus leek het hem wel een goed plan om hier eerst naar toe te gaan.
Achteraf een heel goed besluit van Marco, want bij ons vertrek daar, was het bomvol met bezoekers.
Toen we beneden kwamen voor het ontbijt, was er nog bijna niemand in de eetzaal.
We hebben een goed ontbijt gehad, en gingen al rond 9 uur op pad. Vanaf het hotel naar het busstation, waar de bus vertrekt naar het Kehlsteinhaus, is maar een kleine 7 kilometer.
Vanaf dit busstation is het niet toegestaan om met eigen motor of auto naar boven te rijden, en dat is maar goed ook.
Er is maar ruimte op de weg voor een bus, en passeren is onmogelijk. Daarbij komt dat het een zeer steile, en gevaarlijke weg is, met haarspeldbochten, en smalle tunnels.
Op een plek is de weg ietsje breder gemaakt, waar bussen elkaar laten passeren.
Verder is het ook een goede bron van inkomsten voor de gemeente, want een ticket kost 30,40 euro per persoon.
Je krijgt hiervoor een zitplaats in een bus, heen en terug, en je kunt “boven” vrij rond kijken.
Nu ben ik al vaak in de bergen geweest, zowel in Duitsland als in Oostenrijk, maar dit was ook voor mij, en zeker niet minder voor Marco, een hele belevenis.
Het geld dubbel en dwars waard.
Het ontstaan van het Kehlsteinhaus, oorspronkelijk een theehuis, gebouwd voor AH, dateert uit 1938.
Het was Martin Bormann, die indruk op AH wilde maken, en die iets wilde bouwen wat eigenlijk niet kon.
De Kehlsteinstrasse moest worden aangelegd langs steile hellingen, en op nagenoeg onbegaanbare stukken. Ruim 4000 arbeiders hebben hier dag en nacht aan gewerkt, en zeker 6 arbeiders zijn hierbij om het leven gekomen.
Omdat het onmogelijk was om tot de top van de Kehlstein te komen met een weg, is er vanaf een parkeerplaats een tunnel gemaakt tot in het hart van de berg, waar daarna een liftschacht is gemaakt van 125 meter hoog.
Hier werd een lift in gemaakt, die voorzien was van ventilatie, gestoffeerde banken en spiegels.
Dit gaf een ruimtelijk effect, en was gedaan omdat AH last had van claustofobie.
Nadat het Kehlsteinhaus gereed was, heeft AH er zelf bijna geen gebruik van gemaakt.
Zijn vriendin en latere echtgenote, Eva Braun, kwam er wel regelmatig met vriendinnen.
Ook andere hooggeplaatste nazi-kopstukken zoals, Goring, Gubbels en Albert Speer kwamen er graag.
Na de oorlog viel het in handen van de Amerikaanse troepen, die het in eerste instantie wilde slopen, zoals ook gedaan was met de Berghof.
Op verzoek van de Beierse regering is dit niet gebeurd, en is het in februari 1949 overgedragen aan de deelstaat Beieren.
Voorwaarde was wel, dat alles wat verwees naar de nazitijd werd uitgewist.
Tegenwoordig is het een toeristische trekpleister, en is er een cafe-restaurant in gevestigd.
Zoals al gezegd, de moeite van het bezoeken waard, want de vergezichten zijn adembenemend en je krijgt een overzicht van dit stukje historisch verleden.
We hebben een klein stukje berg beklommen om te poseren voor een kruis op het hoogste punt van de Kehlstein.
Na een bezoek van 2 uur zijn we weer met de bus naar beneden gegaan, en hebben onze motoren gepakt om een rit te gaan maken over de Rossfeld panoramastrasse.
Voor ons, “motorrijders” is dit geweldig om te doen.
Een weg vol steile stukken, haarspeldbochten, en ongekend mooie punten om over Beieren te kunnen kijken, want hij brengt je naar een hoogte van 1570 meter, en is daarmee de hoogste doorgaande weg van Duitsland.
Een stuk van ongeveer anderhalve kilometer van deze weg loopt zelfs door Oostenrijk, al merk je daar niets van.
Onze 125cc scooters deden niet onder voor de zware motoren die daar reden.
De snelheid bij afdalen scheelde bijna niks, en gelukkig waren de jongens van de zware motoren bij het naar boven rijden zo vriendelijk om op ons te wachten tot we er waren. (duurde wel een kwartiertje).
Dus we waren tegelijk beneden.
Het is een prachtige dag geweest, die we afgesloten hebben in ons hotel, met een welverdiend biertje, en een kleine maaltijd.
Morgen gaan we naar de oude binnenstad van Berchtesgaden, en gaan daarna naar de Koningssee, waar we een boottocht gaan maken. Hopelijk wordt het weer net zo leuk als vandaag.
We gaan het zien.
Tot morgen.
-
- Beheerder
-
-
Welkom op dit mooie & nieuwe forum!
Op weg naar een mooi & nieuw begin!
Verslag van the amazing Germany tour 2023
Laatst gewijzigd door henkhouet op 11 aug 2023, 21:55, 4 keer totaal gewijzigd.
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
nu ik jullie foto s zie besef ik weer hoe mooi het daar in die hoek is.
met de vrachtwagen wel in Hallein geweest .
das niet zo ver bij jullie route s vandaan denk ik
zal eens op google zoeken of ik mij niet vergis.
zag op de weg daarheen wel bergtesgarden op de borden staan..
hele fijne voortzetting
en heel mooie verslagen!
genieten!
met de vrachtwagen wel in Hallein geweest .
das niet zo ver bij jullie route s vandaan denk ik
zal eens op google zoeken of ik mij niet vergis.
zag op de weg daarheen wel bergtesgarden op de borden staan..
hele fijne voortzetting
en heel mooie verslagen!
genieten!
Piaggio mp3 250 lt vetus sed novum.
- Hans v.d. Kleij
- Berichten: 538
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 22:44
Phoe wat zijn die bergen toch mooi, volgend jaar wil ik wel weer naar de bergen, krijg nu al de kriebels.
Wat een heerlijke verslagen weer ik heb genoten, het weer is ook voor jullie helemaal goed dus dat is dubbel genieten, bergen, lekker weer en een mooie rit op de motor.
Bedankt weer voor het delen
Gr Hans
Wat een heerlijke verslagen weer ik heb genoten, het weer is ook voor jullie helemaal goed dus dat is dubbel genieten, bergen, lekker weer en een mooie rit op de motor.
Bedankt weer voor het delen
Gr Hans
-
- Berichten: 133
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
Super mooi verhaal en mooie super mooie foto,s , zelfs al zijn wij er niet geweest , we beleven het wel door de mooie foto,s en uitleg over alles , dank jullie voor alle mooie dingen die jullie ons laten zien , bedankt voor alles , groetjes gerard
Dag 15
Wat is het heerlijk om dat vakantiegevoel te hebben.
Ik ben al vroeg wakker, en ga me douchen en aankleden. Marco is ook al zo vroeg wakker, maar dat kwam omdat hij al heel vroeg gestoord werd door de ventilator van de aangrenzende kamer.
Een constant zoemend geluid hield hem al vanaf half 5 uit zijn slaap.
Dus gingen we al om 8 uur aan het ontbijt beginnen.
Zoals gepland gaan we naar het centrum van Berchtesgaden, en daarna hebben we een boottocht op de Konigssee.
Berchtesgaden is een oud stadje in het zuidoosten van Beieren, gelegen in het dal van de Berchtesgadener Ache en dat omgeven wordt door hoge bergen. De bekendste berg is de Watzmann in Nationaal Park Berchtesgaden. Omdat deze berg bestaat uit één hoge top en een aantal lagere wordt er gesproken over Watzmann met vrouw en kinderen.
Verder is het een verblijfplaats geweest voor vele hooggeplaatste nazi’s. Vanaf de twintiger jaren van de vorige eeuw, hield Hitler hier vele vergaderingen met ander nazi’s, en besloot er in 1928 een huis te kopen, wat hij liet verbouwen tot een enorm complex, compleet met een tunnelstelsel naar woningen van o.a. Goring en Martin Bormann.
We kenden dit complex als de Berghof.
Ook kwam er luchtafweergeschut en andere verdedegingswerken, en zelfs kassen, zodat men onafhankelijk was van de buitenwereld.
Nu is het vooral een toeristische trekpleister, door de prachtige ligging. Het gebied van Berchtesgaden wordt aan drie kanten omsloten door Oostenrijk.
In het centrum vind je veel beschilderde panden, waar over het algemeen winkels in gevestigd zijn.
Maar ook de gevallen soldaten van de eerste en tweede wereldoorlog worden hier actief herdacht. Het lijkt alsof men hier in Beieren nog steeds iets meer begrip heeft voor wat er gebeurd is.
Ook in het hotel waar wij verblijven hangt een omlijste plaquette met de foto’s van de militairen die in de tweede wereldoorlog gesneuveld zijn in Duitse krijgsdienst. Opvallend detail daarbij is dat ze allemaal in uniform staan afgebeeld.
Op het marktplein staat het meest beroemde huis van dit stadje. Dit is het Hirschenhaus.
Het is gebouwd in 1594, en het is heel lang een Gasthaus geweest. De toren die nu bij het huis hoort is van latere datum, namelijk 1894.
Voor het Hirschenhaus staat een bron, waarop een afbeelding van een leeuw is geplaatst.
Gelukkig was het rustig op straat, en konden we op het gemak wat foto’s maken die een beeld geven van dit stadje.
We zijn er natuulijk niet weggegaan voordat we ons op een terras hadden genesteld voor een kop koffie. Dit keer zonder iets erbij, want we hadden allebei last gehad van het eten van de vorige dag. Dat was wat te uitgebreid geweest.
Omdat het prachtig weer was, zijn we op tijd naar de Konigssee gereden, om daar nog wat rond te kijken, en een hapje te eten voor we de boot ingingen.
Het was al behoorlijk druk, en toen we bij de botensteigers kwamen, zagen we hele lange rijen voor de kassa’s staan, om een ticket te kopen voor een boottochtje. Gelukkig had Marco al via internet tickets gekocht, voor de afvaart van 1 uur.
Er vertrekken daar veel boten, en dat wordt aangegeven met een vaartnummer op de steiger. Maar het gekke was, dat Marco dacht dat wij met vaartnummer 60 zouden gaan, maar we konden alleen maar 58, 61 en 62 vinden. Dus ben ik toch maar bij een medewerkster van een van die boten, gaan vragen waar wij aan boord moesten gaan.
Ze rende meteen naar de havenmeester, om te vragen hoe het zat, omdat er geen vaartnummer 60 is. Bij terugkomst vroeg ze of Marco op zijn telefoon zijn tickets kon laten zien, en wat bleek, we hadden niet vaartnummer 60, maar vaartnummer 61.
Gelukkig waren we nog op tijd, en werden we in de juiste boot geduwd.
Veel ruimte heb je op die bootjes niet, en omdat er een complete familie naast ons zat, was het bijna niet mogelijk om foto’s te maken.
Eenmaal aan het varen, kregen we uitleg over de bergen die we zagen. Een van de bergen wordt ook wel de slapende heks genoemd.
En toen gebeurde er iets geks. De boot stopt met varen, en de gids aan boord vertelde dat op deze plek de bergen een perfecte echo geven. Dit komt door de vorm van de bergwanden op die plaats. De gids haalde een trompet tevoorschijn, deed een deurtje van de boot open, en begint telkens een klein stukje te spelen. En warempel, je hoorde een perfecte echo terug.
Even later komt het bootje bij een klein eilandje, waarop een kerkje staat, en een restaurant. We moeten hier van de boot, en mogen even rond kijken.
Marco en ik gaan een blik werpen in het St. Bartholomeus kerkje. Dit kerkje stamt uit 1733 en was vroeger verbonden met het nevenstaande jachthuis. In het kerkje is te zien dat de deur is verwijderd, en de opening is dichtgemetseld.
In het voormalig jachthuis is niet veel bijzonders te zien.
Nadat we wat gedronken hadden, zijn we weer naar de steiger gelopen, om een boottocht terug naar de scooters te maken.
We hebben ons best vermaakt bij de Konigssee. Met een oppervlakte van iets meer dan 5 vierkante kilometer, kan je er een leuke boottocht maken. Het is met plaatselijk 190 meter diepte, meteen het diepste meer van Duitsland. Het ligt bijna geheel in het Nationaal Park Berchtesgaden.
We hebben ons verblijf hier er alweer bijna op zitten.
Morgen, na het ontbijt vertrekken we naar Munchen, waar we ook weer een extra dagje rond kunnen kijken.
Terwijl we dit verslag zitten te schrijven, betrekt de lucht, en wordt er een stevige onweersbui verwacht.
Laat het vannacht maar regenen, als het morgen maar weer droog is. We gaan het zien.
Tot morgen.
Wat is het heerlijk om dat vakantiegevoel te hebben.
Ik ben al vroeg wakker, en ga me douchen en aankleden. Marco is ook al zo vroeg wakker, maar dat kwam omdat hij al heel vroeg gestoord werd door de ventilator van de aangrenzende kamer.
Een constant zoemend geluid hield hem al vanaf half 5 uit zijn slaap.
Dus gingen we al om 8 uur aan het ontbijt beginnen.
Zoals gepland gaan we naar het centrum van Berchtesgaden, en daarna hebben we een boottocht op de Konigssee.
Berchtesgaden is een oud stadje in het zuidoosten van Beieren, gelegen in het dal van de Berchtesgadener Ache en dat omgeven wordt door hoge bergen. De bekendste berg is de Watzmann in Nationaal Park Berchtesgaden. Omdat deze berg bestaat uit één hoge top en een aantal lagere wordt er gesproken over Watzmann met vrouw en kinderen.
Verder is het een verblijfplaats geweest voor vele hooggeplaatste nazi’s. Vanaf de twintiger jaren van de vorige eeuw, hield Hitler hier vele vergaderingen met ander nazi’s, en besloot er in 1928 een huis te kopen, wat hij liet verbouwen tot een enorm complex, compleet met een tunnelstelsel naar woningen van o.a. Goring en Martin Bormann.
We kenden dit complex als de Berghof.
Ook kwam er luchtafweergeschut en andere verdedegingswerken, en zelfs kassen, zodat men onafhankelijk was van de buitenwereld.
Nu is het vooral een toeristische trekpleister, door de prachtige ligging. Het gebied van Berchtesgaden wordt aan drie kanten omsloten door Oostenrijk.
In het centrum vind je veel beschilderde panden, waar over het algemeen winkels in gevestigd zijn.
Maar ook de gevallen soldaten van de eerste en tweede wereldoorlog worden hier actief herdacht. Het lijkt alsof men hier in Beieren nog steeds iets meer begrip heeft voor wat er gebeurd is.
Ook in het hotel waar wij verblijven hangt een omlijste plaquette met de foto’s van de militairen die in de tweede wereldoorlog gesneuveld zijn in Duitse krijgsdienst. Opvallend detail daarbij is dat ze allemaal in uniform staan afgebeeld.
Op het marktplein staat het meest beroemde huis van dit stadje. Dit is het Hirschenhaus.
Het is gebouwd in 1594, en het is heel lang een Gasthaus geweest. De toren die nu bij het huis hoort is van latere datum, namelijk 1894.
Voor het Hirschenhaus staat een bron, waarop een afbeelding van een leeuw is geplaatst.
Gelukkig was het rustig op straat, en konden we op het gemak wat foto’s maken die een beeld geven van dit stadje.
We zijn er natuulijk niet weggegaan voordat we ons op een terras hadden genesteld voor een kop koffie. Dit keer zonder iets erbij, want we hadden allebei last gehad van het eten van de vorige dag. Dat was wat te uitgebreid geweest.
Omdat het prachtig weer was, zijn we op tijd naar de Konigssee gereden, om daar nog wat rond te kijken, en een hapje te eten voor we de boot ingingen.
Het was al behoorlijk druk, en toen we bij de botensteigers kwamen, zagen we hele lange rijen voor de kassa’s staan, om een ticket te kopen voor een boottochtje. Gelukkig had Marco al via internet tickets gekocht, voor de afvaart van 1 uur.
Er vertrekken daar veel boten, en dat wordt aangegeven met een vaartnummer op de steiger. Maar het gekke was, dat Marco dacht dat wij met vaartnummer 60 zouden gaan, maar we konden alleen maar 58, 61 en 62 vinden. Dus ben ik toch maar bij een medewerkster van een van die boten, gaan vragen waar wij aan boord moesten gaan.
Ze rende meteen naar de havenmeester, om te vragen hoe het zat, omdat er geen vaartnummer 60 is. Bij terugkomst vroeg ze of Marco op zijn telefoon zijn tickets kon laten zien, en wat bleek, we hadden niet vaartnummer 60, maar vaartnummer 61.
Gelukkig waren we nog op tijd, en werden we in de juiste boot geduwd.
Veel ruimte heb je op die bootjes niet, en omdat er een complete familie naast ons zat, was het bijna niet mogelijk om foto’s te maken.
Eenmaal aan het varen, kregen we uitleg over de bergen die we zagen. Een van de bergen wordt ook wel de slapende heks genoemd.
En toen gebeurde er iets geks. De boot stopt met varen, en de gids aan boord vertelde dat op deze plek de bergen een perfecte echo geven. Dit komt door de vorm van de bergwanden op die plaats. De gids haalde een trompet tevoorschijn, deed een deurtje van de boot open, en begint telkens een klein stukje te spelen. En warempel, je hoorde een perfecte echo terug.
Even later komt het bootje bij een klein eilandje, waarop een kerkje staat, en een restaurant. We moeten hier van de boot, en mogen even rond kijken.
Marco en ik gaan een blik werpen in het St. Bartholomeus kerkje. Dit kerkje stamt uit 1733 en was vroeger verbonden met het nevenstaande jachthuis. In het kerkje is te zien dat de deur is verwijderd, en de opening is dichtgemetseld.
In het voormalig jachthuis is niet veel bijzonders te zien.
Nadat we wat gedronken hadden, zijn we weer naar de steiger gelopen, om een boottocht terug naar de scooters te maken.
We hebben ons best vermaakt bij de Konigssee. Met een oppervlakte van iets meer dan 5 vierkante kilometer, kan je er een leuke boottocht maken. Het is met plaatselijk 190 meter diepte, meteen het diepste meer van Duitsland. Het ligt bijna geheel in het Nationaal Park Berchtesgaden.
We hebben ons verblijf hier er alweer bijna op zitten.
Morgen, na het ontbijt vertrekken we naar Munchen, waar we ook weer een extra dagje rond kunnen kijken.
Terwijl we dit verslag zitten te schrijven, betrekt de lucht, en wordt er een stevige onweersbui verwacht.
Laat het vannacht maar regenen, als het morgen maar weer droog is. We gaan het zien.
Tot morgen.
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
-
- Berichten: 133
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
Ja het zou zonde zijn als het weer morgen weer anders is , na een volle dag met mooie dingen en mooie foto,s en natuurlijk al die blauwe luchten op al die foto,s , ik wens jullie mooi weer en geniet van de nieuwe dag morgen , bedankt en groetjes van mij gerard
Dag 16
Na een onrustige nacht, sta ik om 7 uur op.
Ik heb slecht geslapen, en ben er een paar keer uit geweest om naar de wc te gaan.
Mijn spullen had ik gisteravond al zoveel mogelijk ingepakt, en nadat ik me gewassen en aangekleed had, heb ik alles naar de scooter gebracht.
Het onweer wat voorspeld werd, is niet gekomen. Het heeft een klein beetje geregend afgelopen nacht, maar het was nauwelijks de moeite.
Terwijl ik bezig ben met mijn spullen, komt Marco ook aanlopen. Hij heeft prima geslapen. Toch zijn we allebei best nog wel moe.
Het is te merken dat we een dagje ouder worden, en dat het best wel veel energie kost, om zo intensief van alles te bekijken, en natuurlijk ook de vele kilometers te rijden.
Zo had dit hotel geen lift, en sliepen wij op de tweede verdieping. Telkens als ik de trappen op was gelopen, was ik even buiten adem.
Weinig conditie, overblijfselen van mijn hartoperatie, resultaat van mijn legionellabesmetting ???
Ik weet het niet, misschien gewoon de leeftijd, maar daar wil ik nog niet aan toegeven.
Zolang het gaat, gaan we gewoon door.
Naast ons hotel stond een klein kerkje, wat we verder niet bekeken hadden.
Maar toevallig zag ik dat de kerkdeur open stond, en vroeg ik aan de dame die binnen was of ik een paar foto’s mocht maken.
Marco had mij op internet al laten zien, dat de binnenkant zo mooi was.
De mevrouw in de kerk zei al dat we geluk hadden, omdat de kerk de hele week gesloten is, maar op zondag is er een dienst om 9 uur, en het was op dat moment maar net 8 uur, dus we mochten rustig rondkijken en foto’s maken.
Het kerkje is een rooms-katholieke bedevaartskerk die is gebouwd in 1709. Het genadebeeld uit 1666, is een uit hout gesneden Madonna met kind, en wordt gedurende het jaar in diverse barokgewaden gekleed.
Al rond 1600 vonden er bedevaarten plaats naar Maria Gern, weliswaar naar een andere kerk en aanbad men een ander genadebeeld.
Rond 9 uur hebben we Maria Gern verlaten, en zijn we in de richting van Munchen vertrokken.
De zon stond al hoog aan de hemel, en de temperatuur liep al snel op.
Al snel kwamen we op de Alpenstrasse uit, waar heel veel motorrijders een rit willen maken.
Ook voor ons was het een genot om hier te rijden, al moesten we ons soms inhouden omdat er nog wel eens een wielrenner op de weg zat.
En dan zit je ineens in Oostenrijk. We hebben daar even getankt en daarna volgden we de weg naar Kufstein, en wij waren daarmee niet de enigen.
Hierdoor kwamen we in een file terecht omdat de weg door alle dorpen liep. Daarom besloten we om in Walchsee even koffie te gaan drinken, en een sanitaire stop te maken.
Marco haalde zijn neus op voor de koffie, die ik wel goed vond smaken.
Het was ondertussen al behoorlijk warm geworden, dus een plekje in de schaduw was de beste optie.
Na een uurtje trokken we verder, de file was nog net zo groot, en het wachten leek een eeuwigheid te duren. Totdat er twee brutale motorrijders de file aan de linkerzijde passeerden, en wij meteen achter hen aansloten. Zo waren we snel voorbij de ellende.
En dan dient zich nieuwe ellende aan.
Mijn motorscooter viel in een keer uit, en het motormanagement-lampje bleef branden.
Dit had ik nog nooit eerder meegemaakt, al was me tijdens het tanken wel opgevallen dat hij niet startte, en nadat ik een paar keer de zijstandaard op en neer had gedaan, deed hij het weer.
Dus probeerde ik dat nu ook, maar dit keer hielp het niet.
Na wat gerommel aan de bedrading, en aan de startonderbrekers, deed hij het weer, maar toch gebeurde het een paar kilometer verder nog een keer.
We hebben het hotel bereikt, en kijken wel hoe het probleem zich ontwikkeld.
Anders zoeken we wel een vakman op, om er na te laten kijken.
Na het inchecken, hebben we een frisse douche genomen, en zijn naar een biergarten gelopen. Daar wilden we iets drinken en eten.
Het lopen vergde best wel wat inspanning bij deze warmte, maar gezien de kwaliteit van het eten was het dat wel waard.
Morgen gaan we met de bus Munchen in, en hopen een bezoek te kunnen brengen aan de Hofbrauhaus.
We gaan het zien.
Tot morgen.
Na een onrustige nacht, sta ik om 7 uur op.
Ik heb slecht geslapen, en ben er een paar keer uit geweest om naar de wc te gaan.
Mijn spullen had ik gisteravond al zoveel mogelijk ingepakt, en nadat ik me gewassen en aangekleed had, heb ik alles naar de scooter gebracht.
Het onweer wat voorspeld werd, is niet gekomen. Het heeft een klein beetje geregend afgelopen nacht, maar het was nauwelijks de moeite.
Terwijl ik bezig ben met mijn spullen, komt Marco ook aanlopen. Hij heeft prima geslapen. Toch zijn we allebei best nog wel moe.
Het is te merken dat we een dagje ouder worden, en dat het best wel veel energie kost, om zo intensief van alles te bekijken, en natuurlijk ook de vele kilometers te rijden.
Zo had dit hotel geen lift, en sliepen wij op de tweede verdieping. Telkens als ik de trappen op was gelopen, was ik even buiten adem.
Weinig conditie, overblijfselen van mijn hartoperatie, resultaat van mijn legionellabesmetting ???
Ik weet het niet, misschien gewoon de leeftijd, maar daar wil ik nog niet aan toegeven.
Zolang het gaat, gaan we gewoon door.
Naast ons hotel stond een klein kerkje, wat we verder niet bekeken hadden.
Maar toevallig zag ik dat de kerkdeur open stond, en vroeg ik aan de dame die binnen was of ik een paar foto’s mocht maken.
Marco had mij op internet al laten zien, dat de binnenkant zo mooi was.
De mevrouw in de kerk zei al dat we geluk hadden, omdat de kerk de hele week gesloten is, maar op zondag is er een dienst om 9 uur, en het was op dat moment maar net 8 uur, dus we mochten rustig rondkijken en foto’s maken.
Het kerkje is een rooms-katholieke bedevaartskerk die is gebouwd in 1709. Het genadebeeld uit 1666, is een uit hout gesneden Madonna met kind, en wordt gedurende het jaar in diverse barokgewaden gekleed.
Al rond 1600 vonden er bedevaarten plaats naar Maria Gern, weliswaar naar een andere kerk en aanbad men een ander genadebeeld.
Rond 9 uur hebben we Maria Gern verlaten, en zijn we in de richting van Munchen vertrokken.
De zon stond al hoog aan de hemel, en de temperatuur liep al snel op.
Al snel kwamen we op de Alpenstrasse uit, waar heel veel motorrijders een rit willen maken.
Ook voor ons was het een genot om hier te rijden, al moesten we ons soms inhouden omdat er nog wel eens een wielrenner op de weg zat.
En dan zit je ineens in Oostenrijk. We hebben daar even getankt en daarna volgden we de weg naar Kufstein, en wij waren daarmee niet de enigen.
Hierdoor kwamen we in een file terecht omdat de weg door alle dorpen liep. Daarom besloten we om in Walchsee even koffie te gaan drinken, en een sanitaire stop te maken.
Marco haalde zijn neus op voor de koffie, die ik wel goed vond smaken.
Het was ondertussen al behoorlijk warm geworden, dus een plekje in de schaduw was de beste optie.
Na een uurtje trokken we verder, de file was nog net zo groot, en het wachten leek een eeuwigheid te duren. Totdat er twee brutale motorrijders de file aan de linkerzijde passeerden, en wij meteen achter hen aansloten. Zo waren we snel voorbij de ellende.
En dan dient zich nieuwe ellende aan.
Mijn motorscooter viel in een keer uit, en het motormanagement-lampje bleef branden.
Dit had ik nog nooit eerder meegemaakt, al was me tijdens het tanken wel opgevallen dat hij niet startte, en nadat ik een paar keer de zijstandaard op en neer had gedaan, deed hij het weer.
Dus probeerde ik dat nu ook, maar dit keer hielp het niet.
Na wat gerommel aan de bedrading, en aan de startonderbrekers, deed hij het weer, maar toch gebeurde het een paar kilometer verder nog een keer.
We hebben het hotel bereikt, en kijken wel hoe het probleem zich ontwikkeld.
Anders zoeken we wel een vakman op, om er na te laten kijken.
Na het inchecken, hebben we een frisse douche genomen, en zijn naar een biergarten gelopen. Daar wilden we iets drinken en eten.
Het lopen vergde best wel wat inspanning bij deze warmte, maar gezien de kwaliteit van het eten was het dat wel waard.
Morgen gaan we met de bus Munchen in, en hopen een bezoek te kunnen brengen aan de Hofbrauhaus.
We gaan het zien.
Tot morgen.
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
oei henk ik hoop dat je motor eenmalig kuren had.
zo niet inderdaad zal vast een motorzaak in de buurt zitten.
niet verder denken dan de volgende stap.
nou zal voor je duimen!
bedankt weer voor deze prachtige verslagen!
zo niet inderdaad zal vast een motorzaak in de buurt zitten.
niet verder denken dan de volgende stap.
nou zal voor je duimen!
bedankt weer voor deze prachtige verslagen!
Piaggio mp3 250 lt vetus sed novum.