Re: Vakantie 2021 de grote Sissi tour
Geplaatst: 14 aug 2021, 23:59
Dag 15
Gisteren zijn we doorgekomen zonder problemen.
Gelukkig maar, want het was vrijdag de dertiende.
Deze ochtend zijn we alweer op tijd klaar voor het vertrek naar Bratislava. Het hotel is betaald, de koffers gepakt, het is prachtig weer, dus niets houdt ons tegen.
Vandaag dus niet zo'n lange rit. Eerst even tanken bij de eerste de beste gelegenheid.
Al snel zitten we op een mooie doorgaande weg, naar Gyor. Het is een prachtige route om te rijden, veel groen, zo nu en dan door een bos, waarbij we de schaduw verwelkomen, afgewisseld met leuke dorpjes.
Bij Pannonhalma stoppen we even voor een klein fotomoment, want op een berg in de verte staat een prachtige abdij.
Deze abdij is een rooms-katholieke abdij van de orde der Benedictijnen. Hij werd opgericht in 996 en is in 1996 op de werelderfgoedlijst van Unesco gezet.
Helaas konden we er niet een hele goede foto van maken, zodat ik een foto "geleend" het via internet.
Een ander voordeel van deze kleine stop was wel dat al het verkeer wat door ons opgehouden werd, weer lekker door kon rijden.
Eigenlijk gaat alles voorspoedig, totdat,.........ik Kees kwijt ben.
Bij een verkeerslicht moeten we stoppen, en er komt een auto tussen Kees en mezelf.
Omdat Kees achter mij rijdt, kan ik hem door deze auto tussen ons niet meer zien.
Dit komt regelmatig voor, en is nooit een probleem.
Maar nu mogen we weer rijden, en de weg wordt meteen een grote drukke weg, een 90 kilometer weg.
Ik kijk in mijn spiegel, maar zie Kees niet meer. Maar het verkeer achter mij drukt wel door, en op dit soort wegen, zonder vluchtstrook, kan je niet zomaar even stoppen.
Dus een behoorlijk stuk verder, besluit ik van de weg af te gaan, op de eerste de beste afrit.
Maar dan realiseer ik mij, dat Kees waarschijnlijk gewoon rechtdoor zal blijven rijden, en we elkaar dus kwijt zullen raken.
Wat moet ik doen ?
Vanaf het punt waar ik sta, is het nog 72 kilometer naar ons hotel in Bratislava.
Ik weet dat Kees alle adressen heeft van onze hotels,en hij is een ervaren chauffeur, die zich wel kan redden.
Maar het zit me niet lekker, en ik zoek de weg terug waar ik Kees voor het laatst gezien heb.
Gelukkig ben ik snel weer op dat punt, en ik zie hem staan, met de scooter van de weg af, bij een Honda motordealer.
Hij ziet mij al aankomen en gebaart dat er iets mis is.
Als ik dan bij hem ben wordt het duidelijk.
De ophanging van de uitlaat is los gebroken en daardoor is de uitlaatijp, die vanaf de cilinder komt, ook doormidden gebroken.
De wegen in Hongarije zijn soms erg slecht, en het lukt niet altijd om gaten in de weg te ontwijken.
Kees is ook in zo'n gat gekomen, en hoorde een klap, en constateerde dus dat de uitlaat gebroken was.
De bout die de uitlaat op zijn plaats houdt, was weg.
We dachten eerst dat deze los getrild was.
Wat nu??
De motorzaak waar we voor de deur staan is gesloten, dus daar hebben we geen hulp van.
Een SYM-dealer hebben we zowiezo de hele vakantie nog niet gezien, dus even passende onderdelen halen is er niet bij.
Ik kijk de zaak even aan, en stel voor om een noodoplossing te maken.
Met extra dikke ty-raps binden we de uitlaat omhoog aan het frame. Dit doen we terwijl de scooter op de middenbok staat, zodat de vering helemaal uit is.
Want als Kees erop gaat zitten, veert de scooter in, en mag de uitlaat niets raken, maar de spanning op de
ty-raps moet ook niet onnodig groot worden.
De pijp die doormidden gebroken is, plakken we aan elkaar met ducttape. Dit heeft helaas niet het gewenste effect, want door de spanning op deze twee delen scheurt de tape snel stuk.
Het resultaat van dit alles is, dat Kees wel weer even kan rijden, maar dat de scooter klinkt alsof er een complete motorclub voorbij komt scheuren.
We besluiten toch door te rijden naar het hotel, en moeten iemand vinden die de uitlaatpijp kan lassen,
en een M8 bout heeft om de ophanging te herstellen.
Ik rijd nu een tijdje achter Kees, om te kijken of deze noodgreep het houdt, en wonder boven wonder gaat het goed.
Behalve het lawaai dan, natuurlijk.
Bij het passeren van de Slowaakse grens, hebben zelfs de grenswachten even de ogen gericht op Kees, als hij gas bijgeeft.
Maar we mogen doorrijden, en worden verder niet gecontroleerd.
Even stoppen we nog, als ik een kasteeltje zie, wat er helemaal verwaarloosd bij staat.
Vanaf hier is het nog maar een klein stukje naar ons hotel.
Hopelijk is niet alles zo vervallen als wat ik tot nu toe heb gezien.
Want als je dacht dat de wegen in Hongarije slecht kunnen zijn, dan blijkt in Slowakije dat het nog erger kan.
Maar als we dan bij Bratislava komen, zien we dat het er hier heel anders uit ziet.
Een grote stad, mooie oude gebouwen, afgewisseld met moderne nieuwe gebouwen.
Boven de brug over de Donau is een "uitkijkpunt" gerealiseerd, wat men hier de UFO noemt.
En hoog op de berg het grote kasteel, waar we morgen willen gaan kijken.
Na het inchecken in ons hotel, wat het allermooiste hotel van de hele reis is, nemen we eerst een verfrissende douche,.
Daarna strijken we dan even neer op het bijbehorende terras.
Als we daar dan zitten met ons biertje, schiet me iets te binnen.
Als ik de juiste materialen zou kunnen hebben, kan ik wel iets improviseren om de uitlaat te repareren.
Thuis hebben we natuurlijk genoeg bouwmarkten en hobbyzaken, maar hoe zit dat hier.
En dan, het is zaterdag, en morgen zijn waarschijnlijk ook alle winkels dicht.
Ik google op mijn telefoon voor bouwmarkten in Bratislava, en vind onder andere een Hornbach bouwmarkt.
Deze is tot 9 uur s'-avonds open, en we besluiten een taxi te laten komen, om er naar toe te gaan.
De receptionist belt een taxi, en net 5 minuten later stopt er een grote luxe BMW, met een aardige chauffeur, die ons naar de andere kant van Bratislava brengt, naar de bouwmarkt.
We spreken met de taxichauffeu af dat hij, ondanks dat hij "klaar" is, ons precies over een uur weer op moet halen.
Dit wil hij wel doen, als we het niet erg vinden dat zijn dochter dan ook in de auto zit.
Geen probleem voor ons natuurlijk.
Tijdens de rit viel me wel op dat hier gevaarlijk gereden wordt, en werden we geconfronteerd met oponthoud, veroorzaakt door een zeer ernstige aanrijding, waar meerder auto's bij betrokken waren.
In de bouwmarkt hebben we gelukkig wat dingen gevonden waar we wellicht een reparatie mee konden doen.
Zo hebben we een koperen sok gekocht, en een M8 bout, en een zware gietijzeren klem, die uit twee halve manen bestaat, die we dan over de pijp kunnen zetten.
Bij terugkomst in het hotel hebben we eerst gegeten, en zijn daarna de parkeerkelder ingegaan om te gaan sleutelen.
We hebben de ty-raps los geknipt, en de beschermkap verwijderd van de uitlaat.
Nu we meer konden zien, werd duidelijk wat er gebeud is.
De bout waarmee de uitlaat opgehangen was, is niet los getrild, maar afgebroken.
Daardoor is er zoveel spanning op de uitlaatpijp gekomen, omdat daar dan het volledige gewicht op komt, en alle vrijkomende krachten.
Door de uitlaat zover mogelijk los te maken, konden we de koperen sok, die ik in de bouwmarkt in de lengterichting had doorgezaagd, over het stuk uitlaatpijp schuiven wat aan de cilinder vast zit.
Daarna hebben we het stuk pijp wat aan de demper vast zit, weer tegen het voorste stuk geduwd, en de sok zover mogelijk over de breuk geschoven.
Daarna hebben we de zaak met tape omwikkeld en toen de zware gietijzeren klem over dit geheel geplaatst.
Omdat deze klem zeker 7 cm breed is, en op 4 hoeken een M8 bout heeft om de twee halve manen tegen elkaar aan te trekken, was de pijp weer stabiel, en redelijk geluiddicht.
Alleen de ophanging van de uitlaat konden we niet origineel met een bout vastzetten, omdat de afgebroken bout nog gedeeltelijk in het boutgat zit, en uitgeboord moet worden.
Dit hebben we maar weer met ty-raps vastgemaakt.
Tevreden zijn we daarna opnieuw gaan douchen, want met een temperatuur van 33 graden, transpireer je meteen als je wat doet, en na deze klus liep het zweet dan ook in stralen over mijn rug en gezicht.
In de avond zijn we nog even buiten gaan zitten met een kan limonade, ja, je leest het goed, een kan limonade, om bij te komen.
Toch een goed gevoel dat we de problemen op hebben kunnen lossen, en dat we morgen dus relaxed rond kunnen gaan kijken, zonder ons zorgen te maken over een kapotte scooter.
Tot morgen
Gisteren zijn we doorgekomen zonder problemen.
Gelukkig maar, want het was vrijdag de dertiende.
Deze ochtend zijn we alweer op tijd klaar voor het vertrek naar Bratislava. Het hotel is betaald, de koffers gepakt, het is prachtig weer, dus niets houdt ons tegen.
Vandaag dus niet zo'n lange rit. Eerst even tanken bij de eerste de beste gelegenheid.
Al snel zitten we op een mooie doorgaande weg, naar Gyor. Het is een prachtige route om te rijden, veel groen, zo nu en dan door een bos, waarbij we de schaduw verwelkomen, afgewisseld met leuke dorpjes.
Bij Pannonhalma stoppen we even voor een klein fotomoment, want op een berg in de verte staat een prachtige abdij.
Deze abdij is een rooms-katholieke abdij van de orde der Benedictijnen. Hij werd opgericht in 996 en is in 1996 op de werelderfgoedlijst van Unesco gezet.
Helaas konden we er niet een hele goede foto van maken, zodat ik een foto "geleend" het via internet.
Een ander voordeel van deze kleine stop was wel dat al het verkeer wat door ons opgehouden werd, weer lekker door kon rijden.
Eigenlijk gaat alles voorspoedig, totdat,.........ik Kees kwijt ben.
Bij een verkeerslicht moeten we stoppen, en er komt een auto tussen Kees en mezelf.
Omdat Kees achter mij rijdt, kan ik hem door deze auto tussen ons niet meer zien.
Dit komt regelmatig voor, en is nooit een probleem.
Maar nu mogen we weer rijden, en de weg wordt meteen een grote drukke weg, een 90 kilometer weg.
Ik kijk in mijn spiegel, maar zie Kees niet meer. Maar het verkeer achter mij drukt wel door, en op dit soort wegen, zonder vluchtstrook, kan je niet zomaar even stoppen.
Dus een behoorlijk stuk verder, besluit ik van de weg af te gaan, op de eerste de beste afrit.
Maar dan realiseer ik mij, dat Kees waarschijnlijk gewoon rechtdoor zal blijven rijden, en we elkaar dus kwijt zullen raken.
Wat moet ik doen ?
Vanaf het punt waar ik sta, is het nog 72 kilometer naar ons hotel in Bratislava.
Ik weet dat Kees alle adressen heeft van onze hotels,en hij is een ervaren chauffeur, die zich wel kan redden.
Maar het zit me niet lekker, en ik zoek de weg terug waar ik Kees voor het laatst gezien heb.
Gelukkig ben ik snel weer op dat punt, en ik zie hem staan, met de scooter van de weg af, bij een Honda motordealer.
Hij ziet mij al aankomen en gebaart dat er iets mis is.
Als ik dan bij hem ben wordt het duidelijk.
De ophanging van de uitlaat is los gebroken en daardoor is de uitlaatijp, die vanaf de cilinder komt, ook doormidden gebroken.
De wegen in Hongarije zijn soms erg slecht, en het lukt niet altijd om gaten in de weg te ontwijken.
Kees is ook in zo'n gat gekomen, en hoorde een klap, en constateerde dus dat de uitlaat gebroken was.
De bout die de uitlaat op zijn plaats houdt, was weg.
We dachten eerst dat deze los getrild was.
Wat nu??
De motorzaak waar we voor de deur staan is gesloten, dus daar hebben we geen hulp van.
Een SYM-dealer hebben we zowiezo de hele vakantie nog niet gezien, dus even passende onderdelen halen is er niet bij.
Ik kijk de zaak even aan, en stel voor om een noodoplossing te maken.
Met extra dikke ty-raps binden we de uitlaat omhoog aan het frame. Dit doen we terwijl de scooter op de middenbok staat, zodat de vering helemaal uit is.
Want als Kees erop gaat zitten, veert de scooter in, en mag de uitlaat niets raken, maar de spanning op de
ty-raps moet ook niet onnodig groot worden.
De pijp die doormidden gebroken is, plakken we aan elkaar met ducttape. Dit heeft helaas niet het gewenste effect, want door de spanning op deze twee delen scheurt de tape snel stuk.
Het resultaat van dit alles is, dat Kees wel weer even kan rijden, maar dat de scooter klinkt alsof er een complete motorclub voorbij komt scheuren.
We besluiten toch door te rijden naar het hotel, en moeten iemand vinden die de uitlaatpijp kan lassen,
en een M8 bout heeft om de ophanging te herstellen.
Ik rijd nu een tijdje achter Kees, om te kijken of deze noodgreep het houdt, en wonder boven wonder gaat het goed.
Behalve het lawaai dan, natuurlijk.
Bij het passeren van de Slowaakse grens, hebben zelfs de grenswachten even de ogen gericht op Kees, als hij gas bijgeeft.
Maar we mogen doorrijden, en worden verder niet gecontroleerd.
Even stoppen we nog, als ik een kasteeltje zie, wat er helemaal verwaarloosd bij staat.
Vanaf hier is het nog maar een klein stukje naar ons hotel.
Hopelijk is niet alles zo vervallen als wat ik tot nu toe heb gezien.
Want als je dacht dat de wegen in Hongarije slecht kunnen zijn, dan blijkt in Slowakije dat het nog erger kan.
Maar als we dan bij Bratislava komen, zien we dat het er hier heel anders uit ziet.
Een grote stad, mooie oude gebouwen, afgewisseld met moderne nieuwe gebouwen.
Boven de brug over de Donau is een "uitkijkpunt" gerealiseerd, wat men hier de UFO noemt.
En hoog op de berg het grote kasteel, waar we morgen willen gaan kijken.
Na het inchecken in ons hotel, wat het allermooiste hotel van de hele reis is, nemen we eerst een verfrissende douche,.
Daarna strijken we dan even neer op het bijbehorende terras.
Als we daar dan zitten met ons biertje, schiet me iets te binnen.
Als ik de juiste materialen zou kunnen hebben, kan ik wel iets improviseren om de uitlaat te repareren.
Thuis hebben we natuurlijk genoeg bouwmarkten en hobbyzaken, maar hoe zit dat hier.
En dan, het is zaterdag, en morgen zijn waarschijnlijk ook alle winkels dicht.
Ik google op mijn telefoon voor bouwmarkten in Bratislava, en vind onder andere een Hornbach bouwmarkt.
Deze is tot 9 uur s'-avonds open, en we besluiten een taxi te laten komen, om er naar toe te gaan.
De receptionist belt een taxi, en net 5 minuten later stopt er een grote luxe BMW, met een aardige chauffeur, die ons naar de andere kant van Bratislava brengt, naar de bouwmarkt.
We spreken met de taxichauffeu af dat hij, ondanks dat hij "klaar" is, ons precies over een uur weer op moet halen.
Dit wil hij wel doen, als we het niet erg vinden dat zijn dochter dan ook in de auto zit.
Geen probleem voor ons natuurlijk.
Tijdens de rit viel me wel op dat hier gevaarlijk gereden wordt, en werden we geconfronteerd met oponthoud, veroorzaakt door een zeer ernstige aanrijding, waar meerder auto's bij betrokken waren.
In de bouwmarkt hebben we gelukkig wat dingen gevonden waar we wellicht een reparatie mee konden doen.
Zo hebben we een koperen sok gekocht, en een M8 bout, en een zware gietijzeren klem, die uit twee halve manen bestaat, die we dan over de pijp kunnen zetten.
Bij terugkomst in het hotel hebben we eerst gegeten, en zijn daarna de parkeerkelder ingegaan om te gaan sleutelen.
We hebben de ty-raps los geknipt, en de beschermkap verwijderd van de uitlaat.
Nu we meer konden zien, werd duidelijk wat er gebeud is.
De bout waarmee de uitlaat opgehangen was, is niet los getrild, maar afgebroken.
Daardoor is er zoveel spanning op de uitlaatpijp gekomen, omdat daar dan het volledige gewicht op komt, en alle vrijkomende krachten.
Door de uitlaat zover mogelijk los te maken, konden we de koperen sok, die ik in de bouwmarkt in de lengterichting had doorgezaagd, over het stuk uitlaatpijp schuiven wat aan de cilinder vast zit.
Daarna hebben we het stuk pijp wat aan de demper vast zit, weer tegen het voorste stuk geduwd, en de sok zover mogelijk over de breuk geschoven.
Daarna hebben we de zaak met tape omwikkeld en toen de zware gietijzeren klem over dit geheel geplaatst.
Omdat deze klem zeker 7 cm breed is, en op 4 hoeken een M8 bout heeft om de twee halve manen tegen elkaar aan te trekken, was de pijp weer stabiel, en redelijk geluiddicht.
Alleen de ophanging van de uitlaat konden we niet origineel met een bout vastzetten, omdat de afgebroken bout nog gedeeltelijk in het boutgat zit, en uitgeboord moet worden.
Dit hebben we maar weer met ty-raps vastgemaakt.
Tevreden zijn we daarna opnieuw gaan douchen, want met een temperatuur van 33 graden, transpireer je meteen als je wat doet, en na deze klus liep het zweet dan ook in stralen over mijn rug en gezicht.
In de avond zijn we nog even buiten gaan zitten met een kan limonade, ja, je leest het goed, een kan limonade, om bij te komen.
Toch een goed gevoel dat we de problemen op hebben kunnen lossen, en dat we morgen dus relaxed rond kunnen gaan kijken, zonder ons zorgen te maken over een kapotte scooter.
Tot morgen