Vanochtend was ik al om half 6 wakker. Ik had een ontzettende dorst, dus ben ik mijn bed uitgestapt om een glas water te gaan drinken.
Normaal probeer ik in het buitenland geen kraanwater te drinken, maar ik kon hier nu niet aan een fles water komen.
Nadat ik mijn dorst enigszins gelest had ben ik weer even op bed gaan liggen. Het zal wel nadorst van het eten zijn geweest.
Toen om 7 uur mijn alarm afging ben ik de douche ingegaan. Dit hotel is beslist minder luxe dan de andere hotels die we gehad hebben, met uitzondering van het hotel in Koblenz.
Het bed was prima, maar verder was het niet bijzonder. Er was maar een stopcontact om de telefoon op te laden, maar ik moet ook mijn horloge opladen, en de communicatieset van mijn helm.
Het ontbijt was voldoende, maar de koffie was ronduit slecht. Zo slecht, dat ik hem heb laten staan.
Toen we in de ochtend buiten kwamen om onze spullen weer op te bergen, scheen weliswaar de zon, maar er stond een hele harde wind, en het was erg koud.
Mijn temperatuurmetertje gaf 8 graden aan.
Dus heb ik mijn dikke leren jas maar gepakt, om die aan te doen op de scooter.
Kees had ook behoorlijk last van de kou, en zelfs met mijn dikke jas aan, voelde het onbehaaglijk.
Daarom hebben we bij de eerste stop , na 30 kilometer, toen Kees zijn uitlaat wilde controleren, maar direct onszelf warmer aangekleed.
Kees deed zijn regenjas extra aan, en ik heb eerst een vest aangedaan, en daarover heen mijn dikke jas.
En omdat het er alweer erg bewolkt uitzag, heb ik hierover ook mijn complete regenpak aangetrokken.
Al snel begon het te regenen, maar gelukkig stelde dit niet veel voor, en zette het niet door.
De wind is wel gebleven, de hele dag, wat ervoor zorgde dat de snelheid enorm omlaag ging.
Als de weg wat oplopend was, kon de scooter van Kees het maar moeilijk aan, zodat ik steeds verder van hem weg reed.
Telkens stopte ik dan, of hield lange tijd in, totdat hij weer bij was.
Voor het overige verkeer was dit wel behoorlijk hinderlijk, want inhalen gaat niet altijd even gemakkelijk.
Rond het middaguur zijn we gestopt bij een KFC restaurant voor een kop koffie.
Allebei hadden we het koud tot op het bot.
Niet eerder heb ik het in een vakantie meegemaakt dat het extreem nat, extreem heet, maar ook extreem koud was, in een en dezelfde week.
En omdat ik zo ingepakt was, kwam er van stoppen om foto's te maken al niet veel meer terecht.
We reden dan ook op een hoogte van meer dan 600 meter, en door de open vlakten had de wind vrij spel.
Pas later in de middag, zo rond 3 uur was de temperatuur opgelopen naar 12 graden. Nog steeds koud, maar als er zo nu en dan een zonnestraal kwam, voelde dat een stuk beter aan.
Tijdens de reis kwamen we door het paatsje Chotesov, waar een klooster staat.
Dit klooster dateert uit 1202, en is vanaf 1950 gebruikt door het Tsjechische leger, zoals ook vele andere kloosters door de staat gebruikt zijn.
In 1991 werden veel kloosters terug gegeven aan de orden en congregaties en zo ook dit klooster.
Het eigendom van dit klooster is nu verdeeld tussen de zusters van de orde en de gemeente.
Maar geen van beiden hebben geld om dit klooster te renoveren.
Vandaar dat men op zoek is naar buitenlandse investeerders, maar die zijn moeilijk te vinden.
- 20210817_122710.jpg (4.3 MiB) 5839 keer bekeken
Maar hier is een aanvang gemaakt met de renovatie.
- 612664395a40232133447d33247d383335353735313436.jpeg (385.96 KiB) 5839 keer bekeken
- 20210817_125829.jpg (3.47 MiB) 5839 keer bekeken
- 20210817_130011.jpg (2.42 MiB) 5839 keer bekeken
- 20210817_130146.jpg (2.17 MiB) 5839 keer bekeken
- 20210817_130343.jpg (3.47 MiB) 5839 keer bekeken
- 20210817_130352.jpg (3.61 MiB) 5839 keer bekeken
In 1712-1726 is het herbouwd door de Italiaanse architect Santini, die het een barok-gotisch uiterlijk gaf dat nergens buiten de Bohemen te zien was.
De architect heeft de torens van de kerk laten slopen en heeft ze door een hoge koepel afgesloten met een lantaarn met een gouden vorstenkroon. Deze symbliseert de stichter van de kerk:
Premysliden vorst Vladislav I, die in de kerk begraven ligt.
De Onze Lieve Vrouwe kerk is in 1726 afgebouwd.
's-Middags hebben we nog even bij een bakkerij koffie gedronken met een klein hapje erbij.
Na een vermoeiende reis waren we om 5 uur bij ons hotel, waar rondom het hotel alle straten opengebroken zijn, waardoor het hotel moeilijk bereikbaar is.
En,.......zoals de pech ons wel vaker achtervolgt, was het restaurantgedeelte gesloten.
Maar volgens de hotel-eigenaar waren er 3 restaurants een kleine 300 meter verderop, de weg naar boven.
Gelukkig zijn we met de sooter gaan kijken, want ze waren alle 3 dicht.
Uiteindelijk zijn we terug gereden naar een dorp waar we op de heenreis doorgekomen waren, en hebben hier vietnamees / japans / chinees gegeten. Niet duur, wel lekker.
Morgen vertrekken we alweer naar het volgende hotel, weer wat dichter bij Nederland.
Tot morgen
Dus nog een paar fijne dagen toegewenst.
