Vakantie naar Tsjechië en Polen 2019
Geplaatst: 06 jun 2020, 17:38
Zondag 11 augustus
Na een beladen dag in Auschwitz, zijn we vandaag opgestaan, om onze reis voort te zetten naar Krakau.
Zoals gewoonlijk hebben we eerst ons ontbijt gehad, en zijn om half 9 vertrokken naar onze nieuwe bestemming.
De reis vandaag is maar 56 kilometer, zodat we al vroeg aan kunnen komen, en nog even het centrum van Krakau kunnen bezoeken.
Om niet helemaal zo vroeg bij het hotel te komen, waar we eigenlijk pas vanaf 2 uur in mogen checken, stoppen we even bij een parkeerplaats van een pretpark.
Puur toeval natuurlijk, maar dit blijkt het grootste pretpark van Polen te zijn, en heeft maar liefst 14 achtbanen.
De ene is nog groter en spectaculairder dan de andere.
Na deze korte tussenstop rijden we weer een paar kilometer verder, en nemen, met nog maar 17 km te gaan, eerst even een kop koffie bij een tankstation.
Het weer zit ons wel mee, het is zonnig met een prachtig blauwe lucht, en de voorspellingen zijn, dat het ongeveer
29 graden zal worden. Omdat het ook windstil is, is het rijden in de ochtend dan ook een heerlijke bezigheid.
De laatste kilometers worden ook snel afgelegd, en al voor 11 uur zijn we bij het hotel.
In veel lieve woorden , leg ik uit dat ik weet dat we veel te vroeg zijn, maar dat we nog zo graag de mooie stad willen zien.
Het slijmen helpt enorm, want binnen 10 minuten zijn onze kamers klaar, en kunnen we erin.
We ruimen onze spullen op, en nadat we uitleg hebben gekregen hoe we met de tram naar het centrum kunnen gaan, vertrekken we, al wandelend naar de tramhalte.
We snappen eerst niet helemaal hoe het zit met het kopen van de tickets, maar uiteindelijk hebben we 2 kaartjes, en met de hulp van een paar plaatselijke Poolse kerels, die ons vertellen waar we eruit moeten stappen, komen we aan in het centrum van Krakau alt stad.
Al heel veel mensen hadden me verteld dat dit een mooie stad is, en daar is geen woord van gelogen.
Niet voor niets wordt dit het Florence van Oost-Europa genoemd.
Eerst maar even iets eten.
Deze keer wordt het een broodje kebab, met heel veel rauwkost, zodat we de illusie hebben dat het nog gezond is ook.
En dan maar weer verder kijken. De vele winkeltjes trekken onze aandacht, en dus struinen we een heleboel kraampjes af.
En dan zien we een hele grote bak met geld, een pot waarin men kan doneren voor de renovatie van diverse projecten in Krakau.
De warmte begint aardig door te zetten, en we besluiten om even een terrasje te pakken in het park.
Lekker in de schaduw zittend ,genieten we van een heerlijk koel biertje.
Naast ons zit een man met een hond, een rottweiler. Als de serveerster de man zijn kop koffie brengt, samen met een grote coupe slagroom, heeft ze ook een bak water voor de hond bij zich.
Ze zet de waterbak op de grond, en de hond kijkt er even naar. Dan ziet dat beest de coupe met slagroom op tafel staan, en gaat vragend, recht voor zijn baasje zitten.
De man gooit eerst wat slagroom in zijn koffie, en neemt met het lepeltje van zijn koffie een hap slagroom en geeft dat aan de hond. Het beest likt smaakvol het lepeltje helemaal schoon.
Dan neemt de man zelf een hapje van de slagroom. Met hetzelfde lepeltje.
Dit ritueel blijft hij herhalen totdat alle slagroom op is.
Ik moet er niet aan denken dat hij dit ook met een blikje hondenvoer doet.
Krakau heeft een prachtig stadspark, wat helemaal ronde de oude stadsmuren ligt.
Vol van mooie grote bomen, die op een zonnige dag een behaaglijke schaduw geven.
In dit park stond ook een heel apart standbeeld, van de Poolse kunstschilder Jan Matejko.
Een kerel die in een raam zit, een vreemd kunstwerk.
Als we dan later bij de stadspoort komen, valt ons allebei de stopper op, die de zware poorten moest opvangen.
Je zou verwachten dat dit een sterke, recht opstaande paal is, maar niets is minder waar.
De foto zegt wel genoeg.
We hebben nog heerlijk wat rondgelopen in deze mooie stad, en zijn bij sommige gebouwen en kerken naar binnen gelopen.
Tenslotte zijn we ook nog even een hapje gaan eten, en hebben plannen gemaakt voor morgen.
We laten ons ophalen met een taxi bij ons hotel, en worden dan naar een ander hotel gebracht, waar we overstappen in een busje, voor een tour naar de zoutmijnen, onder leiding van een Engels sprekende gids.
Het was een prachtige dag, we hebben gelachen en heel veel gezien.
Tot morgen
Na een beladen dag in Auschwitz, zijn we vandaag opgestaan, om onze reis voort te zetten naar Krakau.
Zoals gewoonlijk hebben we eerst ons ontbijt gehad, en zijn om half 9 vertrokken naar onze nieuwe bestemming.
De reis vandaag is maar 56 kilometer, zodat we al vroeg aan kunnen komen, en nog even het centrum van Krakau kunnen bezoeken.
Om niet helemaal zo vroeg bij het hotel te komen, waar we eigenlijk pas vanaf 2 uur in mogen checken, stoppen we even bij een parkeerplaats van een pretpark.
Puur toeval natuurlijk, maar dit blijkt het grootste pretpark van Polen te zijn, en heeft maar liefst 14 achtbanen.
De ene is nog groter en spectaculairder dan de andere.
Na deze korte tussenstop rijden we weer een paar kilometer verder, en nemen, met nog maar 17 km te gaan, eerst even een kop koffie bij een tankstation.
Het weer zit ons wel mee, het is zonnig met een prachtig blauwe lucht, en de voorspellingen zijn, dat het ongeveer
29 graden zal worden. Omdat het ook windstil is, is het rijden in de ochtend dan ook een heerlijke bezigheid.
De laatste kilometers worden ook snel afgelegd, en al voor 11 uur zijn we bij het hotel.
In veel lieve woorden , leg ik uit dat ik weet dat we veel te vroeg zijn, maar dat we nog zo graag de mooie stad willen zien.
Het slijmen helpt enorm, want binnen 10 minuten zijn onze kamers klaar, en kunnen we erin.
We ruimen onze spullen op, en nadat we uitleg hebben gekregen hoe we met de tram naar het centrum kunnen gaan, vertrekken we, al wandelend naar de tramhalte.
We snappen eerst niet helemaal hoe het zit met het kopen van de tickets, maar uiteindelijk hebben we 2 kaartjes, en met de hulp van een paar plaatselijke Poolse kerels, die ons vertellen waar we eruit moeten stappen, komen we aan in het centrum van Krakau alt stad.
Al heel veel mensen hadden me verteld dat dit een mooie stad is, en daar is geen woord van gelogen.
Niet voor niets wordt dit het Florence van Oost-Europa genoemd.
Eerst maar even iets eten.
Deze keer wordt het een broodje kebab, met heel veel rauwkost, zodat we de illusie hebben dat het nog gezond is ook.
En dan maar weer verder kijken. De vele winkeltjes trekken onze aandacht, en dus struinen we een heleboel kraampjes af.
En dan zien we een hele grote bak met geld, een pot waarin men kan doneren voor de renovatie van diverse projecten in Krakau.
De warmte begint aardig door te zetten, en we besluiten om even een terrasje te pakken in het park.
Lekker in de schaduw zittend ,genieten we van een heerlijk koel biertje.
Naast ons zit een man met een hond, een rottweiler. Als de serveerster de man zijn kop koffie brengt, samen met een grote coupe slagroom, heeft ze ook een bak water voor de hond bij zich.
Ze zet de waterbak op de grond, en de hond kijkt er even naar. Dan ziet dat beest de coupe met slagroom op tafel staan, en gaat vragend, recht voor zijn baasje zitten.
De man gooit eerst wat slagroom in zijn koffie, en neemt met het lepeltje van zijn koffie een hap slagroom en geeft dat aan de hond. Het beest likt smaakvol het lepeltje helemaal schoon.
Dan neemt de man zelf een hapje van de slagroom. Met hetzelfde lepeltje.
Dit ritueel blijft hij herhalen totdat alle slagroom op is.
Ik moet er niet aan denken dat hij dit ook met een blikje hondenvoer doet.
Krakau heeft een prachtig stadspark, wat helemaal ronde de oude stadsmuren ligt.
Vol van mooie grote bomen, die op een zonnige dag een behaaglijke schaduw geven.
In dit park stond ook een heel apart standbeeld, van de Poolse kunstschilder Jan Matejko.
Een kerel die in een raam zit, een vreemd kunstwerk.
Als we dan later bij de stadspoort komen, valt ons allebei de stopper op, die de zware poorten moest opvangen.
Je zou verwachten dat dit een sterke, recht opstaande paal is, maar niets is minder waar.
De foto zegt wel genoeg.
We hebben nog heerlijk wat rondgelopen in deze mooie stad, en zijn bij sommige gebouwen en kerken naar binnen gelopen.
Tenslotte zijn we ook nog even een hapje gaan eten, en hebben plannen gemaakt voor morgen.
We laten ons ophalen met een taxi bij ons hotel, en worden dan naar een ander hotel gebracht, waar we overstappen in een busje, voor een tour naar de zoutmijnen, onder leiding van een Engels sprekende gids.
Het was een prachtige dag, we hebben gelachen en heel veel gezien.
Tot morgen