-
- Beheerder
-
-
Welkom op dit mooie & nieuwe forum!
Op weg naar een mooi & nieuw begin!
Verslag van the amazing Germany tour 2023
-
- Berichten: 137
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
Super dag weer zie ik , jullie hebben een groot deel van Belijn gezien , maar er is daar zoveel te zien en te beleven , veel spiegelbeelden zeg ik altijd als ik daar over spreek , hoe het vroeger was en nu is , op veel plaatsen uitleg over veel dingen , het is voor mij nu 8 jaar geleden dat ik er de laatste keer ben geweest , en in de loop van de tijd ,is de stad wat van kleur veranderd en is er veell minder grijs en statie,s , morgen nog best aardig weer zoals ik op buienradar kon zien , ik hoop dat Marco de paraplu voor niks heeft gekocht , maar dat zal wel niet , geniet morgen weer van een mooie dag in jullie tour , groetjes van mij gerard
- Hans v.d. Kleij
- Berichten: 602
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 22:44
Wat een mooi cultureel verslag is er weer van gemaakt compliment, heb er weer van genoten.
Ik kijk al uit naar het volgende verslag, veel plezier en ga ervan genieten.
gr Hans
Ik kijk al uit naar het volgende verslag, veel plezier en ga ervan genieten.
gr Hans
Dag 8
Wat waren we gisteravond allebei moe.
Het slenteren door zo’n grote stad voel je wel terug in je benen en voeten. Maar gelukkig hebben we beiden een goede nachtrust gehad, en waren we vanochtend weer klaar om te gaan kijken in Potsdam.
Deze keer was het een stuk simpeler om een reisticket te krijgen, zodat we na het ontbijt direct op pad konden. Potsdam ligt toch een ruim 40 kilometer van ons hotel, zodat we 3 keer moesten overstappen, om uiteindelijk op het hoofdstation Potsdam uit te komen.
De aansluitingen van dit vervoer zijn zo goed afgestemd op elkaar, dat je alles rustig aan kunt doen, en toch je verbinding haalt.
Even liet google maps ons in Potsdam in de steek. We liepen het station uit, en kwamen aan de voorzijde terecht, om een bus te nemen naar de, jawel, Brandenburger Tor.
Die hebben ze dus ook in Potsdam.
Maar volgens google moesten we aan de andere kant van het station zijn. Dus zijn we het hele station weer doorgelopen om aan de andere kant te komen. Maar, daar komen helemaal geen bussen, dus opnieuw het station door,en gelukkig gevonden hoe we moesten reizen.
Zoals gezegd, kwamen we netjes uit bij de Brandenburger Tor. Deze poort is in 1770 gebouwd in opdracht van koning Frederik II, en is dus 18 jaar ouder dan zijn naamgenoot in Berlijn. De toren is aan zijn naam gekomen, omdat men vroeger, als men Brandenburg aan de Havel wilde bereiken, altijd deze poort moest passeren.
De voorzijde en de achterzijde zijn niet identiek, kenmerkend voor deze poort.
De zijdoorgangen voor voetgangers, zijn pas in 1843 gerealiseerd in opdracht van koning Frederik Willem IV.
Ondertussen was het alweer 11 uur, dus de hoogste tijd voor een lekkere bak koffie. Omdat we het opnieuw getroffen hadden met het weer, het was zonnig en een temperatuur van ongeveer 24 graden, namen we plaats op een terrasje, dicht bij de poort. Marco, die altijd de betalingen doet, wilde nog even naar de WC, en gaf mij de portemonnee om af te rekenen. Nu had ik de serveerster niet goed gehoord, en gaf haar 10 euro voor de koffie, in de hoop nog iets terug te krijgen. Heel groots zei ik nog “das ist gut so” , waarop ze reageerde, “nein, es ist 11 euro 90. Met schaamrood op de kaken heb ik er nog 3 euro bij gegeven. Toch eens mijn oren uit laten spuiten.
Naast het terras waar we zaten stond een aparte klok. Dit is een zogenaamd porselein klokkenspel. De klokken zitten verborgen achter metalen roosters, en slaan ieder kwartier, vooraf gegaan door een klein melodietje. Zoals al gezegd, zijn de klokken van porselein.
Daarna zijn we de straat doorgelopen in de richting van de katholieke “Petrus en Paulus kerk”. Deze kerk, met een hoge spits, waarin zich de klokken bevinden, laat binnen door de schilderingen nog de barokke en rococostijl zien.
De kerk dateert uit 1870, en is gebouwd op de plaats waar vroeger al een kerk had gestaan.
We hadden de smaak te pakken voor het bekijken van kerken, en wilde dus ook wel even naar de St. Nicolaikerk. Deze evangelisch lutherse kerk, met zijn enorme omvang en grote koepel, is al vanaf grote afstand te zien.
De bouw van deze kerk begon in 1830, en was in 1837 afgerond. De kerk is altijd voor het publiek geopend, men kan de toren beklimmen, en er worden zo nu en dan concerten gegeven in deze kerk.
De kerk staat aan de Alte Markt, waar ook de obelisk staat, en waaraan ook museum Barberini ligt. Museum Barberini, is een kunstmuseum, gefinancierd door de Duitse miljardair Hasso Plattner. Het gebouw is tussen 2014 en 2016 herbouwd, op de plek van het vroegere Barberini-paleis (Palast Barberini). Dit paleis was zwaar beschadigd na de Tweede Wereldoorlog en werd vlak daarna afgebroken. Het nieuw gebouwde museum is in het voorjaar van 2017 geopend.
Het Paleis is geïnspireerd op het renaissancepaleis Palazzo Barberini in Rome.
Ook het oude Rathaus staat op de markt, en is gebouwd in 1755, gebouwd aan de hand van de plannen van Jan Bouman, een Nederlandse architect en aannemer.
Deze architect is ook verantwoordelijk voor een complete wijk in Potsdam, die bekend staat onder de naam “Holländisches Viertel”. Deze wijk, met 134 woningen, opgetrokken in rode baksteen, bestaat al sinds 1735 en is geheel gerenoveerd in hollandse stijl. Het wordt gezien als het grootste project van verschillende stijlen van woningen in Europa.
Nadat we ons tegoed hadden gedaan aan een braadworst met brood, en voor Marco een curryworst met patat, hebben we nog een bezoek gebracht aan een Russische begraafplaats, waar de militairen rusten die gesneuveld zijn tijdens, en kort na, de tweede wereldoorlog.
Ondertussen begonnen de voeten moe te worden, en daarom hebben we de bus genomen naar het park Sanssouci, een enorm park in omvang, waar onder andere enkele kastelen staan. Wij hebben gekozen om kasteel “Neues Palais” te bekijken.
Voor wie ooit in Wenen is geweest, en dacht dat Schloss Schonbrunn groot is, moet hier dan maar eens gaan kijken, want dit is echt kollosaal. De tuinen, maar ook de bijgebouwen zijn groots en imposant.
Het “Neues Palais” is gebouwd in opdracht van Frederik de Grote, en was gereed in 1769. Hij liet dit bouwen voor de gasten die aan het hof verbleven. Later heeft keizer Wilhelm II er zijn intrek genomen tot hij in 1918 Duitsland moest verlaten. Wij kennen keizer Wilhelm II nog van zijn verblijf in Doorn, waar hij verplicht zijn laatste levensjaren heeft doorgebracht.
Tegenwoordig is het paleis in gebruik als museum, en de bijgebouwen worden gebruikt door de universiteit van Potsdam.
Moe, zeer moe, maar voldaan strompelden we naar een bushalte, om de reis van bijna anderhalf uur te maken naar ons hotel.
Daar hebben we ons opgefrist en zijn uit eten gegaan.
Dit keer hebben we een heerlijke pastaschotel gehad, gevuld met kleingehakte groente en stukjes biokip. Dit afgeblust met een grote sorbet zelfgemaakt ijs, en afgesloten met koffie.
Dit keer ook niet terug gelopen naar het hotel, maar met de bus, ondanks dat het maar 2 haltes waren.
Morgen laten we Berlijn achter ons, en reizen verder naar Dresden.
Hopelijk kunnen we hier net ze veel genieten als tijdens het verblijf in deze hoofdstad.
En weer, we gaan het zien.
Tot morgen
Wat waren we gisteravond allebei moe.
Het slenteren door zo’n grote stad voel je wel terug in je benen en voeten. Maar gelukkig hebben we beiden een goede nachtrust gehad, en waren we vanochtend weer klaar om te gaan kijken in Potsdam.
Deze keer was het een stuk simpeler om een reisticket te krijgen, zodat we na het ontbijt direct op pad konden. Potsdam ligt toch een ruim 40 kilometer van ons hotel, zodat we 3 keer moesten overstappen, om uiteindelijk op het hoofdstation Potsdam uit te komen.
De aansluitingen van dit vervoer zijn zo goed afgestemd op elkaar, dat je alles rustig aan kunt doen, en toch je verbinding haalt.
Even liet google maps ons in Potsdam in de steek. We liepen het station uit, en kwamen aan de voorzijde terecht, om een bus te nemen naar de, jawel, Brandenburger Tor.
Die hebben ze dus ook in Potsdam.
Maar volgens google moesten we aan de andere kant van het station zijn. Dus zijn we het hele station weer doorgelopen om aan de andere kant te komen. Maar, daar komen helemaal geen bussen, dus opnieuw het station door,en gelukkig gevonden hoe we moesten reizen.
Zoals gezegd, kwamen we netjes uit bij de Brandenburger Tor. Deze poort is in 1770 gebouwd in opdracht van koning Frederik II, en is dus 18 jaar ouder dan zijn naamgenoot in Berlijn. De toren is aan zijn naam gekomen, omdat men vroeger, als men Brandenburg aan de Havel wilde bereiken, altijd deze poort moest passeren.
De voorzijde en de achterzijde zijn niet identiek, kenmerkend voor deze poort.
De zijdoorgangen voor voetgangers, zijn pas in 1843 gerealiseerd in opdracht van koning Frederik Willem IV.
Ondertussen was het alweer 11 uur, dus de hoogste tijd voor een lekkere bak koffie. Omdat we het opnieuw getroffen hadden met het weer, het was zonnig en een temperatuur van ongeveer 24 graden, namen we plaats op een terrasje, dicht bij de poort. Marco, die altijd de betalingen doet, wilde nog even naar de WC, en gaf mij de portemonnee om af te rekenen. Nu had ik de serveerster niet goed gehoord, en gaf haar 10 euro voor de koffie, in de hoop nog iets terug te krijgen. Heel groots zei ik nog “das ist gut so” , waarop ze reageerde, “nein, es ist 11 euro 90. Met schaamrood op de kaken heb ik er nog 3 euro bij gegeven. Toch eens mijn oren uit laten spuiten.
Naast het terras waar we zaten stond een aparte klok. Dit is een zogenaamd porselein klokkenspel. De klokken zitten verborgen achter metalen roosters, en slaan ieder kwartier, vooraf gegaan door een klein melodietje. Zoals al gezegd, zijn de klokken van porselein.
Daarna zijn we de straat doorgelopen in de richting van de katholieke “Petrus en Paulus kerk”. Deze kerk, met een hoge spits, waarin zich de klokken bevinden, laat binnen door de schilderingen nog de barokke en rococostijl zien.
De kerk dateert uit 1870, en is gebouwd op de plaats waar vroeger al een kerk had gestaan.
We hadden de smaak te pakken voor het bekijken van kerken, en wilde dus ook wel even naar de St. Nicolaikerk. Deze evangelisch lutherse kerk, met zijn enorme omvang en grote koepel, is al vanaf grote afstand te zien.
De bouw van deze kerk begon in 1830, en was in 1837 afgerond. De kerk is altijd voor het publiek geopend, men kan de toren beklimmen, en er worden zo nu en dan concerten gegeven in deze kerk.
De kerk staat aan de Alte Markt, waar ook de obelisk staat, en waaraan ook museum Barberini ligt. Museum Barberini, is een kunstmuseum, gefinancierd door de Duitse miljardair Hasso Plattner. Het gebouw is tussen 2014 en 2016 herbouwd, op de plek van het vroegere Barberini-paleis (Palast Barberini). Dit paleis was zwaar beschadigd na de Tweede Wereldoorlog en werd vlak daarna afgebroken. Het nieuw gebouwde museum is in het voorjaar van 2017 geopend.
Het Paleis is geïnspireerd op het renaissancepaleis Palazzo Barberini in Rome.
Ook het oude Rathaus staat op de markt, en is gebouwd in 1755, gebouwd aan de hand van de plannen van Jan Bouman, een Nederlandse architect en aannemer.
Deze architect is ook verantwoordelijk voor een complete wijk in Potsdam, die bekend staat onder de naam “Holländisches Viertel”. Deze wijk, met 134 woningen, opgetrokken in rode baksteen, bestaat al sinds 1735 en is geheel gerenoveerd in hollandse stijl. Het wordt gezien als het grootste project van verschillende stijlen van woningen in Europa.
Nadat we ons tegoed hadden gedaan aan een braadworst met brood, en voor Marco een curryworst met patat, hebben we nog een bezoek gebracht aan een Russische begraafplaats, waar de militairen rusten die gesneuveld zijn tijdens, en kort na, de tweede wereldoorlog.
Ondertussen begonnen de voeten moe te worden, en daarom hebben we de bus genomen naar het park Sanssouci, een enorm park in omvang, waar onder andere enkele kastelen staan. Wij hebben gekozen om kasteel “Neues Palais” te bekijken.
Voor wie ooit in Wenen is geweest, en dacht dat Schloss Schonbrunn groot is, moet hier dan maar eens gaan kijken, want dit is echt kollosaal. De tuinen, maar ook de bijgebouwen zijn groots en imposant.
Het “Neues Palais” is gebouwd in opdracht van Frederik de Grote, en was gereed in 1769. Hij liet dit bouwen voor de gasten die aan het hof verbleven. Later heeft keizer Wilhelm II er zijn intrek genomen tot hij in 1918 Duitsland moest verlaten. Wij kennen keizer Wilhelm II nog van zijn verblijf in Doorn, waar hij verplicht zijn laatste levensjaren heeft doorgebracht.
Tegenwoordig is het paleis in gebruik als museum, en de bijgebouwen worden gebruikt door de universiteit van Potsdam.
Moe, zeer moe, maar voldaan strompelden we naar een bushalte, om de reis van bijna anderhalf uur te maken naar ons hotel.
Daar hebben we ons opgefrist en zijn uit eten gegaan.
Dit keer hebben we een heerlijke pastaschotel gehad, gevuld met kleingehakte groente en stukjes biokip. Dit afgeblust met een grote sorbet zelfgemaakt ijs, en afgesloten met koffie.
Dit keer ook niet terug gelopen naar het hotel, maar met de bus, ondanks dat het maar 2 haltes waren.
Morgen laten we Berlijn achter ons, en reizen verder naar Dresden.
Hopelijk kunnen we hier net ze veel genieten als tijdens het verblijf in deze hoofdstad.
En weer, we gaan het zien.
Tot morgen
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
-
- Berichten: 137
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
Ik heb mijn pilletjes om in te slapen al ingenomen , maar was benieuwd naar je verslag , weer heel mooi en vol nieuwe dingen en mooie foto,s , ik schrok wel even toen ik je foto zag met je lange haren en ook wat groennig , fijn dat hen mooieen droge dag is geweest en morgen veilig naar dresden , groetjes van mij mannen , en graag tot morgen
Mooi verslag weer heren.
Toevallig gister ook berlijn bekeken!
Ja echt waar.
En als een detective gezocht naar jullie..
helaas was het op schaal.HO echt niet te zien of jullie nu wel of niet er waren.
Toevallig gister ook berlijn bekeken!
Ja echt waar.
En als een detective gezocht naar jullie..
- Bijlagen
-
- 20230805_134225.jpg (4.66 MiB) 11350 keer bekeken
-
- 20230805_134530.jpg (4.88 MiB) 11350 keer bekeken
-
- 20230805_134253.jpg (4.8 MiB) 11350 keer bekeken
Piaggio mp3 250 lt vetus sed novum.
Dag 9
Ik heb heel vast geslapen, maar ben nog steeds moe.
Gisteren ging het een paar keer fout om het verslag te voorzien van foto’s (mijn eigen fout, natuurlijk) zodat we pas na middernacht naar bed gingen.
Eigenlijk had ik nog wel een paar uurtjes willen blijven liggen.
Maar de tour must go on, want alle hotels zijn al geboekt, en dus moeten we vandaag Berlijn verlaten, en ons begeven naar Dresden.
Ik kijk uit het raam, en zie dat het bewolkt en grijs is.
Dat wordt dus opnieuw een dag touren met een regenpak aan. Best wel jammer, ook al omdat het de afgelopen 2 dagen best wel aardig weer is geweest, en ik hoopte dat het zo zou blijven.
Maar ook op de nieuwssites lezen we dat het niet alleen in Duitsland slecht is, maar zeker ook in Nederland. Met die gedachte troosten we ons dan maar.
Ik ga mijn spullen naar de motor brengen, en een paar minuten later komt ook Marco aanlopen met zijn tassen.
Als we alles opgeborgen hebben gaan we voor de laatste keer in dit hotel ontbijten.
Daarna nog een keer terug naar de kamers, voor het toiletbezoek, we trekken de regenkleding aan, en zijn klaar voor vertrek.
Het miezert, niet veel, maar genoeg om nat van te worden.
Het kost ons toch nog bijna een uur om uit Berlijn te komen, omdat er een paar omleidingen zijn, en de meeste verkeerslichten op rood gaan of staan als wij aankomen.
Zou dit een teken zijn dat Berlijn ons niet wil laten gaan ???
De trip vandaag is niet zo heel erg ver, ongeveer 216 kilometer.
We hadden eigenlijk gepland om nog een bezoek te brengen aan voormalig kamp Sachsenhausen, maar door het slechte weer, en de verwachting dat er nog veel regen gaat komen, hebben we besloten om maar rechtstreeks naar Dresden te rijden.
Tijdens een tankbeurt hebben we een kop koffie gedronken, en zijn we verder gereden.
Marco merkte nog op dat het met de regen wel meeviel.
Maar hij had die woorden nog maar net uitgesproken, en de regen veranderde in een heuse stortbui, die behoorlijk lang aanhield.
Even ben ik gauw op een parkeerstrook gestopt, omdat het vizier van mijn helm helemaal beslagen was aan de binnenkant, en ik steeds minder kon zien.
Ik was al van plan om een nieuwe helm aan te schaffen, maar nu weet ik het zeker, en deze nieuwe helm wordt dan meteen voorzien van een pinlock.
Ik reed zo weinig mogelijk met slecht weer, daarom had ik dat nooit zo gemist.
Nadat ik de helm weer schoon gemaakt had, en alle condens had weggepoetst, konden we weer verder.
De rit is verder wel goed verlopen, net voor Dresden werd het droog, en om 2 uur stapten we het Azimut-hotel binnen.
Na het inchecken zijn we direct naar onze kamers gegaan, en hebben de natte regenkleding uitgetrokken en opgehangen om te drogen.
Daarna een heerlijke warme douche, en de vrijetijdskleding weer aangetrokken.
De kamers zien er goed uit.
Ik heb het geluk dat mijn kamer iets groter is als die van Marco, iets wat in Berlijn ook al het geval was.
Zou dat nou komen omdat ik alle boekingen gedaan heb ?
Ik denk het niet, maar in ieder geval wil Marco de volgende keer de boekingen verzorgen. Het zou helemaal lachen worden, als ik dan alsnog steeds de grotere kamers tref.
Beneden in de lobby is ook een bar, waar we even zijn gaan zitten met een biertje, en plannen hebben gemaakt voor het eten. Want we hadden onderweg nog niets gegeten, en dan gaat je maag wel knorren.
Naast ons hotel, wat zelf geen restaurant heeft, is een Italiaans restaurant. Hier zijn we een hapje gaan doen.
Het gekke is dat, ondanks dat het niet bij het hotel hoort, we wel binnendoor vanuit het hotel naar het restaurant kunnen lopen.
Gelukkig maar, want ondertussen valt de regen met bakken uit de hemel.
Na het eten hebben we nog een kop koffie in de lobby gedronken en zijn daarna naar de kamers gegaan. We gaan onze rust nemen.
Van fotograferen is vandaag niets gekomen, maar er waren nog wel een paar foto’s van Berlijn die we nog niet hadden laten zien, en die we er zonder verdere beschrijving even bijzetten. Hopelijk morgen weer een mooie dag, met veel interessante dingen. We gaan het zien.
Tot morgen
Ik heb heel vast geslapen, maar ben nog steeds moe.
Gisteren ging het een paar keer fout om het verslag te voorzien van foto’s (mijn eigen fout, natuurlijk) zodat we pas na middernacht naar bed gingen.
Eigenlijk had ik nog wel een paar uurtjes willen blijven liggen.
Maar de tour must go on, want alle hotels zijn al geboekt, en dus moeten we vandaag Berlijn verlaten, en ons begeven naar Dresden.
Ik kijk uit het raam, en zie dat het bewolkt en grijs is.
Dat wordt dus opnieuw een dag touren met een regenpak aan. Best wel jammer, ook al omdat het de afgelopen 2 dagen best wel aardig weer is geweest, en ik hoopte dat het zo zou blijven.
Maar ook op de nieuwssites lezen we dat het niet alleen in Duitsland slecht is, maar zeker ook in Nederland. Met die gedachte troosten we ons dan maar.
Ik ga mijn spullen naar de motor brengen, en een paar minuten later komt ook Marco aanlopen met zijn tassen.
Als we alles opgeborgen hebben gaan we voor de laatste keer in dit hotel ontbijten.
Daarna nog een keer terug naar de kamers, voor het toiletbezoek, we trekken de regenkleding aan, en zijn klaar voor vertrek.
Het miezert, niet veel, maar genoeg om nat van te worden.
Het kost ons toch nog bijna een uur om uit Berlijn te komen, omdat er een paar omleidingen zijn, en de meeste verkeerslichten op rood gaan of staan als wij aankomen.
Zou dit een teken zijn dat Berlijn ons niet wil laten gaan ???
De trip vandaag is niet zo heel erg ver, ongeveer 216 kilometer.
We hadden eigenlijk gepland om nog een bezoek te brengen aan voormalig kamp Sachsenhausen, maar door het slechte weer, en de verwachting dat er nog veel regen gaat komen, hebben we besloten om maar rechtstreeks naar Dresden te rijden.
Tijdens een tankbeurt hebben we een kop koffie gedronken, en zijn we verder gereden.
Marco merkte nog op dat het met de regen wel meeviel.
Maar hij had die woorden nog maar net uitgesproken, en de regen veranderde in een heuse stortbui, die behoorlijk lang aanhield.
Even ben ik gauw op een parkeerstrook gestopt, omdat het vizier van mijn helm helemaal beslagen was aan de binnenkant, en ik steeds minder kon zien.
Ik was al van plan om een nieuwe helm aan te schaffen, maar nu weet ik het zeker, en deze nieuwe helm wordt dan meteen voorzien van een pinlock.
Ik reed zo weinig mogelijk met slecht weer, daarom had ik dat nooit zo gemist.
Nadat ik de helm weer schoon gemaakt had, en alle condens had weggepoetst, konden we weer verder.
De rit is verder wel goed verlopen, net voor Dresden werd het droog, en om 2 uur stapten we het Azimut-hotel binnen.
Na het inchecken zijn we direct naar onze kamers gegaan, en hebben de natte regenkleding uitgetrokken en opgehangen om te drogen.
Daarna een heerlijke warme douche, en de vrijetijdskleding weer aangetrokken.
De kamers zien er goed uit.
Ik heb het geluk dat mijn kamer iets groter is als die van Marco, iets wat in Berlijn ook al het geval was.
Zou dat nou komen omdat ik alle boekingen gedaan heb ?
Ik denk het niet, maar in ieder geval wil Marco de volgende keer de boekingen verzorgen. Het zou helemaal lachen worden, als ik dan alsnog steeds de grotere kamers tref.
Beneden in de lobby is ook een bar, waar we even zijn gaan zitten met een biertje, en plannen hebben gemaakt voor het eten. Want we hadden onderweg nog niets gegeten, en dan gaat je maag wel knorren.
Naast ons hotel, wat zelf geen restaurant heeft, is een Italiaans restaurant. Hier zijn we een hapje gaan doen.
Het gekke is dat, ondanks dat het niet bij het hotel hoort, we wel binnendoor vanuit het hotel naar het restaurant kunnen lopen.
Gelukkig maar, want ondertussen valt de regen met bakken uit de hemel.
Na het eten hebben we nog een kop koffie in de lobby gedronken en zijn daarna naar de kamers gegaan. We gaan onze rust nemen.
Van fotograferen is vandaag niets gekomen, maar er waren nog wel een paar foto’s van Berlijn die we nog niet hadden laten zien, en die we er zonder verdere beschrijving even bijzetten. Hopelijk morgen weer een mooie dag, met veel interessante dingen. We gaan het zien.
Tot morgen
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
-
- Berichten: 137
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
In principe blij dat jullie weer veilig daar zijn aangekomen , en morgen zal het misschien wel beter weer zijn , ik gun het jullie zodat jullie wat meer kunnen genieten , mannen geniet en eerst een goede nachtrust en morgen weer genieten , groetjes van mij gerard
Hoi Henk en Marco
Jullie zijn nu een dikke week op pad
Jammer het zo vaak regent maar wat we zien van jullie trip is mooi
Sommige mensen lezen een boek voor het slapen
Ik regelmatig nog effe jullie belevenissen
Hoop dat het weer vanaf nu beter weer word
Pas goed op elkaar
Groet Martin
Jullie zijn nu een dikke week op pad
Jammer het zo vaak regent maar wat we zien van jullie trip is mooi
Sommige mensen lezen een boek voor het slapen
Ik regelmatig nog effe jullie belevenissen
Hoop dat het weer vanaf nu beter weer word
Pas goed op elkaar
Groet Martin
Dag 10
Vandaag gaan we een bezoek brengen aan de Altstadt van Dresden.
Opnieuw heb ik heerlijk geslapen, al is de matras in dit hotel iets zachter als van het bed dat ik in Berlijn had.
Als ik bij Marco aanklop, komt hij nog vermoeid uit zijn kamer. Ook hij heeft goed geslapen, maar is nog niet uitgerust.
Dat wordt wel beter als we het ontbijt hebben gehad.
Dat ontbijt is hier het meest uitgebreid van alle hotels die we tot dit moment tijdens deze vakantie gehad hebben.
We hebben ook hier weer een app op de telefoon gezet, waarmee we tickets kunnen kopen voor het openbaar vervoer. Omdat we allebei boven de 60 jaar oud zijn, mogen we voor de prijs van 6,70 euro de hele dag onbeperkt reizen.
Als we vertrekken naar de tramhalte, een kleine 150 meter vanaf het hotel, is het eigenlijk redelijk goed weer. Het is droog, bewolkt, maar er komt een waterig zonnetje door. De tram brengt ons richting Altstadt, en precies op de plek waar we uitstappen, valt ons oog op een hele lange laan, waar aan het einde een mooi gebouw lijkt te staan.
Het betreft hier het “Palais im Grossen Garten”, een zogenaamd zomer- of tuinpaleis.
De bouw van dit paleis begon in 1679, en is een van de vroegste barokke gebouwen uit de Duitstalige wereld. Het gebouw oogt aan de voorzijde hetzelfde als aan de achterzijde. Aan de ene zijde bevindt zich de bloementuin met een beeltenis van “Chronos”, en aan de andere zijde bevindt zich een grote vijver met fontein. Chronos is een figuur uit de Griekse mythologie en is de personificatie van tijd. Vaak afgebeeld met lendedoek en vleugels.
Helaas was het beeld niet aanwezig, Chronos is vleugellam, omdat een van de vleugels afgebroken was, en momenteel wordt gerestaureerd.
Na dit indrukwekkende paleis hebben we onze tocht vervolgd naar de Altstadt.
We kwamen ter hoogte van het Rathaus de Altstadt in, en zagen al direct dat hier een hele hoop gebouwen zijn vernieuwd en/of worden gerestaureerd.
Omdat we wel trek hadden in koffie, hebben we de eerste de beste gelegenheid aangegrepen om even te gaan zitten. Dat was maar goed ook, want er brak opnieuw een regenbui los. Daarom zijn we iets langer blijven zitten en hebben ook maar meteen iets gegeten.
Na regen komt zonneschijn, dus ook nu werd het weer droog en zijn we verder de binnenstad in gegaan.
Zo passeerde de fontein die bekend staat als de “Ganzendief”-fontein.
Op de Neumarkt bevnden zich veel prachtige gebouwen, die waarschijnlijk allemaal in oude luister herbouwd zijn. Herbouwd, want bijna heel Dresden is in februari 1945 vernietigd door diverse bombardementen. De Amerikaanse en Britse troepen hebben deze stad, hoewel die geen enkele militaire waarde had, uit wraak platgegooid.
Triest, want Dresden was zeker een van de mooiste steden van Europa, die bol stond van cultuur, kunst en theater.
Zo staan op de Neumarkt onder meer de gebouwen van het transport museum, de Heilige Kruiskerk, en het Coselpalais, wat heden ten dage dienst doet als restaurant.
Maar ook de beroemde “Vrouwenkerk” die tijdens de bombardementen zeer zwaar beschadigd is geraakt. De kerk, waarvan de bouw klaar was in 1743, is door de ontstane vuurstorm gedeeltelijk ingestort. Als herinnering aan de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog , besloot de toenmalige regering van de oost-duitse DDR, om de kerk niet te restaureren , maar de ruine te laten zoals die was.
Na de hereniging van Duitsland, is in 1994 begonnen met de opbouw van de kerk.
De kerk is in 2005 opnieuw in gebruik genomen. Deze restauratie kostte totaal 130 miljoen euro.
De oude foto is niet door ons gemaakt.
Vervolgens liepen we langs een stekkie wat nu dienst doet als politiebureau, en passeerde daarna de kunstacademie.
Door de vorm van de glazen koepel op dit gebouw, wordt het ook wel de citroenpers genoemd. De kunstacademie is een van de oudste en vooraanstaande kunstacademies van Duitsland.
Op het moment dat we langs de Elbe kwamen,op de Bruhlse Terrasse, barstte er opnieuw een stevige regenbui los. We zijn een terras opgevlucht, en konden het niet droog houden.
Gelukkig hield het na een uurtje op met regenen, en konden we verder.
Zo hebben we nog een bezoek gebracht aan het “Dresden Castle” waar we via de onderdoorgang van de “Georgentor” terecht kwamen.
Dresden Caste bestaat uit meerdere gebouwen, en was ruim 400 jaar de residentie van de keurvorsten en koningen van Saksen. Door verbouwingen en uitbreidingen werd het een aaneenschakeling van stijlen, varierend van barok tot neo-renaissance. Het ligt tegen de Hofkirche aan.
Ook dit gebouw heeft zware schade opgelopen in de tweede wereldoorlog, en de renovatie, die al in 1960 is begonnen, is nog steeds niet afgerond. De binnenplaats wordt momenteel geheel aangepast.
Op het plein, genaamd “Theaterplatz” staat het operagebouw, met midden op het plein het standbeeld van koning Johan. Het operagebouw dateert van 1878, en is gebouwd door Manfred Semper. Het draagt dan ook de naam van de bouwer, namelijk “Semperoper”. In 2002 heeft, toen de Elbe buiten zijn oevers is getreden, het gebouw grote schade opgelopen, die nog enigzins beperkt kon worden door het optreden van de brandweer, die zoveel mogelijk het water heeft weggepompt. Toch bedroeg de schade nog 27 miljoen euro.
Het laatste wat we vandaag bezocht hebben is de Zwinger.
Het de populairste bestemming voor bezoekers aan Dresden: Het is een gebouwencomplex met tuinen en fonteinen en behoort tot de belangrijkste barokke gebouwen in Duitsland. De naam Zwinger verwijst naar de oorspronkelijke ligging van het complex, tussen de binnen- en buitenmuur van het kasteel.
Tegewoordig biedt het onderdak aan diverse musea, en vindt er een grootschalige restauratie plaats, met name aan de binnenplaats, waar ook diverse oude fundamenten zijn opgegraven.
Ook is er een porseleinen carrilon, gemaakt door dezelfde bouwer als van het klokkenspel in Potsdam.
Omdat we opnieuw moesten rennen om aan een regenbui te ontkomen, kwamen we bij toeval in een oud-Duits restaurant tercht, Paulaner im Tachenbergpalais, waar we een echte Duitse maaltijd hebben gegeten. Een kalfsroomsoep met kleine champignons, gvolgd door een rollade van kool, geheel gevuld met gemalen vlees, en gegarneer met aardappelpuree. De rollade lag rondom in een gebonden jus met spekjes. Als afsluiter kwam er nog een apfelstrudel met slagroom en ijs, en om alles weg te spoelen hebben we nog een kop koffie gedronken.
Met de tram zijn we toen terug naar het hotel gegaan. Hopelijk wordt het morgen nu eindelijk eens wat beter weer, en houden we het droog. Er is nog zoveel te zien.
Tot morgen.
Vandaag gaan we een bezoek brengen aan de Altstadt van Dresden.
Opnieuw heb ik heerlijk geslapen, al is de matras in dit hotel iets zachter als van het bed dat ik in Berlijn had.
Als ik bij Marco aanklop, komt hij nog vermoeid uit zijn kamer. Ook hij heeft goed geslapen, maar is nog niet uitgerust.
Dat wordt wel beter als we het ontbijt hebben gehad.
Dat ontbijt is hier het meest uitgebreid van alle hotels die we tot dit moment tijdens deze vakantie gehad hebben.
We hebben ook hier weer een app op de telefoon gezet, waarmee we tickets kunnen kopen voor het openbaar vervoer. Omdat we allebei boven de 60 jaar oud zijn, mogen we voor de prijs van 6,70 euro de hele dag onbeperkt reizen.
Als we vertrekken naar de tramhalte, een kleine 150 meter vanaf het hotel, is het eigenlijk redelijk goed weer. Het is droog, bewolkt, maar er komt een waterig zonnetje door. De tram brengt ons richting Altstadt, en precies op de plek waar we uitstappen, valt ons oog op een hele lange laan, waar aan het einde een mooi gebouw lijkt te staan.
Het betreft hier het “Palais im Grossen Garten”, een zogenaamd zomer- of tuinpaleis.
De bouw van dit paleis begon in 1679, en is een van de vroegste barokke gebouwen uit de Duitstalige wereld. Het gebouw oogt aan de voorzijde hetzelfde als aan de achterzijde. Aan de ene zijde bevindt zich de bloementuin met een beeltenis van “Chronos”, en aan de andere zijde bevindt zich een grote vijver met fontein. Chronos is een figuur uit de Griekse mythologie en is de personificatie van tijd. Vaak afgebeeld met lendedoek en vleugels.
Helaas was het beeld niet aanwezig, Chronos is vleugellam, omdat een van de vleugels afgebroken was, en momenteel wordt gerestaureerd.
Na dit indrukwekkende paleis hebben we onze tocht vervolgd naar de Altstadt.
We kwamen ter hoogte van het Rathaus de Altstadt in, en zagen al direct dat hier een hele hoop gebouwen zijn vernieuwd en/of worden gerestaureerd.
Omdat we wel trek hadden in koffie, hebben we de eerste de beste gelegenheid aangegrepen om even te gaan zitten. Dat was maar goed ook, want er brak opnieuw een regenbui los. Daarom zijn we iets langer blijven zitten en hebben ook maar meteen iets gegeten.
Na regen komt zonneschijn, dus ook nu werd het weer droog en zijn we verder de binnenstad in gegaan.
Zo passeerde de fontein die bekend staat als de “Ganzendief”-fontein.
Op de Neumarkt bevnden zich veel prachtige gebouwen, die waarschijnlijk allemaal in oude luister herbouwd zijn. Herbouwd, want bijna heel Dresden is in februari 1945 vernietigd door diverse bombardementen. De Amerikaanse en Britse troepen hebben deze stad, hoewel die geen enkele militaire waarde had, uit wraak platgegooid.
Triest, want Dresden was zeker een van de mooiste steden van Europa, die bol stond van cultuur, kunst en theater.
Zo staan op de Neumarkt onder meer de gebouwen van het transport museum, de Heilige Kruiskerk, en het Coselpalais, wat heden ten dage dienst doet als restaurant.
Maar ook de beroemde “Vrouwenkerk” die tijdens de bombardementen zeer zwaar beschadigd is geraakt. De kerk, waarvan de bouw klaar was in 1743, is door de ontstane vuurstorm gedeeltelijk ingestort. Als herinnering aan de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog , besloot de toenmalige regering van de oost-duitse DDR, om de kerk niet te restaureren , maar de ruine te laten zoals die was.
Na de hereniging van Duitsland, is in 1994 begonnen met de opbouw van de kerk.
De kerk is in 2005 opnieuw in gebruik genomen. Deze restauratie kostte totaal 130 miljoen euro.
De oude foto is niet door ons gemaakt.
Vervolgens liepen we langs een stekkie wat nu dienst doet als politiebureau, en passeerde daarna de kunstacademie.
Door de vorm van de glazen koepel op dit gebouw, wordt het ook wel de citroenpers genoemd. De kunstacademie is een van de oudste en vooraanstaande kunstacademies van Duitsland.
Op het moment dat we langs de Elbe kwamen,op de Bruhlse Terrasse, barstte er opnieuw een stevige regenbui los. We zijn een terras opgevlucht, en konden het niet droog houden.
Gelukkig hield het na een uurtje op met regenen, en konden we verder.
Zo hebben we nog een bezoek gebracht aan het “Dresden Castle” waar we via de onderdoorgang van de “Georgentor” terecht kwamen.
Dresden Caste bestaat uit meerdere gebouwen, en was ruim 400 jaar de residentie van de keurvorsten en koningen van Saksen. Door verbouwingen en uitbreidingen werd het een aaneenschakeling van stijlen, varierend van barok tot neo-renaissance. Het ligt tegen de Hofkirche aan.
Ook dit gebouw heeft zware schade opgelopen in de tweede wereldoorlog, en de renovatie, die al in 1960 is begonnen, is nog steeds niet afgerond. De binnenplaats wordt momenteel geheel aangepast.
Op het plein, genaamd “Theaterplatz” staat het operagebouw, met midden op het plein het standbeeld van koning Johan. Het operagebouw dateert van 1878, en is gebouwd door Manfred Semper. Het draagt dan ook de naam van de bouwer, namelijk “Semperoper”. In 2002 heeft, toen de Elbe buiten zijn oevers is getreden, het gebouw grote schade opgelopen, die nog enigzins beperkt kon worden door het optreden van de brandweer, die zoveel mogelijk het water heeft weggepompt. Toch bedroeg de schade nog 27 miljoen euro.
Het laatste wat we vandaag bezocht hebben is de Zwinger.
Het de populairste bestemming voor bezoekers aan Dresden: Het is een gebouwencomplex met tuinen en fonteinen en behoort tot de belangrijkste barokke gebouwen in Duitsland. De naam Zwinger verwijst naar de oorspronkelijke ligging van het complex, tussen de binnen- en buitenmuur van het kasteel.
Tegewoordig biedt het onderdak aan diverse musea, en vindt er een grootschalige restauratie plaats, met name aan de binnenplaats, waar ook diverse oude fundamenten zijn opgegraven.
Ook is er een porseleinen carrilon, gemaakt door dezelfde bouwer als van het klokkenspel in Potsdam.
Omdat we opnieuw moesten rennen om aan een regenbui te ontkomen, kwamen we bij toeval in een oud-Duits restaurant tercht, Paulaner im Tachenbergpalais, waar we een echte Duitse maaltijd hebben gegeten. Een kalfsroomsoep met kleine champignons, gvolgd door een rollade van kool, geheel gevuld met gemalen vlees, en gegarneer met aardappelpuree. De rollade lag rondom in een gebonden jus met spekjes. Als afsluiter kwam er nog een apfelstrudel met slagroom en ijs, en om alles weg te spoelen hebben we nog een kop koffie gedronken.
Met de tram zijn we toen terug naar het hotel gegaan. Hopelijk wordt het morgen nu eindelijk eens wat beter weer, en houden we het droog. Er is nog zoveel te zien.
Tot morgen.
Laatst gewijzigd door henkhouet op 08 aug 2023, 08:19, 1 keer totaal gewijzigd.
gr. Henk
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
SYM Jet X 125 cc
Voge SR4 MAX 350cc
Vakantie naar Salzburg 2016
Vakantie naar Hongarije 2017
Vakantie naar Italië en Oostenrijk 2018
Vakantie naar Tsjechie en Polen 2019
Vakantie Grand Tour Germania 2020
Vakantie de grote Sissi tour 2021
Vakantie de grote Sissi tour 2.0 2022
-
- Berichten: 137
- Lid geworden op: 15 apr 2020, 21:09
Super mannen , in zo een regendouche de hele dag zo veel te zien en ons te laten zien , hopenlijk morgen beter weer voor jullie , slaap ze , en graag morgen veel genieten , groetjes gerard