Dagritje Heijenrath
Geplaatst: 28 mei 2023, 18:08
Vandaag stond er een bezoekje aan Heijenrath gepland. Na vanmorgen om 07:00 uur wakker te zijn geworden, duurde het niet lang of ik zat gedoucht en gestreken, achter de pc met een bak koffie en een broodje. Ja, zelfs thuis doe ik enthousiast aan Kokiemen. Ik moest nog ff een route maken door eerst naar Helmond te gaan, voor een bak koffie bij mijn Pa, en van daaruit naar hotel Heijenrath voor koffie met vlaai bij Juan en Angele. Nadat dat gebeurd was, kon ik op pad. De Jet x motorscooter stond al afgetankt klaar, met de Tomtom voorgeprogrammeerd. Onder een stralend zonnetje en een aangename 16 graden, tufte ik op mijn gemak naar Helmond. Daar natuurlijk aan de koffie, en om 11:30 uur ging ik op weg naar onze hotelvrienden.
Het weer werd steeds beter en warmer, en na verloop van tijd kwam ik in het heuvellandschap van Limburg aan. Over slingerweggetjes ging ik omhoog, en dan weer omlaag. Het ging jammer genoeg niet zo snel, want het was er stervensdruk. Zelfs op 80 km wegen ging het niet harder dan 50/55 km per uur.. Rond 13:30 uur, langer dan verwacht wegens de drukte, kwam ik in Hotel Heijenrath aan. Daar was het ook al zo druk. Er was geen tafeltje meer te krijgen dus dan maar naar binnen. Buiten werd ik al uitbundig omarmd door Angele, en binnen met schouderklopjes van Juan. Wat zijn dat toch hartelijke mensen, echt waar. Natuurlijk bestelde ik daar een lekker stuk vlaai met slagroom, en een heerlijke koffie. Ik werd aan een stevig verhoor onderworpen, want ze wilden natuurlijk weten hoe het met iedereen ging. Het praten ging met horten en stoten want ze hadden het erg druk met bestellingen. Uiteraard werd ook gevraagd of er nog een weekendje Heijenrath op de clubagenda stond. Dit kon ik natuurlijk niet beamen, maar schept wel mogelijkheden. Wij zijn in ieder geval van harte welkom.
Rond 14:30 uur werd het voor mij tijd om aan de 120 km lange tocht naar huis te beginnen. Na het afscheid, waarbij werd gezegd dat ik jullie de groeten moest doen, en nadat er nog op mijn hart gedrukt werd om voorzichtig te doen onderweg, startte ik de motor, en draaide de straat op om aan de terugrit te beginnen. Om 17:00 uur kwam ik moe maar voldaan weer in Reusel aan.
Ik heb vandaag met een grote glimlach gereden, want ondanks dat die lamlul bij Motoport een belachelijk laag bedrag voor mijn scooter wilde geven, onder het mom van loopt niet, b merk, goeiekope troep, heb ik een topdag gehad. Het 125cc motortje heeft zelfs in Belgiƫ op de autobaan de 103 km per uur aangetikt. Dat was de eerste keer, dus eat your heart out, lamlul. Nou moet ik wel zeggen dat ik de wind in de rug had, bergaf ging, en Max Verstappen in mijn kielzog had. Maar dan nog, de 103 is een feit. Nu las ik dat Martin misschien nog bij onze vrienden langs wilde gaan. Zeker doen Martin, je zal er een warm welkom krijgen.
Het weer werd steeds beter en warmer, en na verloop van tijd kwam ik in het heuvellandschap van Limburg aan. Over slingerweggetjes ging ik omhoog, en dan weer omlaag. Het ging jammer genoeg niet zo snel, want het was er stervensdruk. Zelfs op 80 km wegen ging het niet harder dan 50/55 km per uur.. Rond 13:30 uur, langer dan verwacht wegens de drukte, kwam ik in Hotel Heijenrath aan. Daar was het ook al zo druk. Er was geen tafeltje meer te krijgen dus dan maar naar binnen. Buiten werd ik al uitbundig omarmd door Angele, en binnen met schouderklopjes van Juan. Wat zijn dat toch hartelijke mensen, echt waar. Natuurlijk bestelde ik daar een lekker stuk vlaai met slagroom, en een heerlijke koffie. Ik werd aan een stevig verhoor onderworpen, want ze wilden natuurlijk weten hoe het met iedereen ging. Het praten ging met horten en stoten want ze hadden het erg druk met bestellingen. Uiteraard werd ook gevraagd of er nog een weekendje Heijenrath op de clubagenda stond. Dit kon ik natuurlijk niet beamen, maar schept wel mogelijkheden. Wij zijn in ieder geval van harte welkom.
Rond 14:30 uur werd het voor mij tijd om aan de 120 km lange tocht naar huis te beginnen. Na het afscheid, waarbij werd gezegd dat ik jullie de groeten moest doen, en nadat er nog op mijn hart gedrukt werd om voorzichtig te doen onderweg, startte ik de motor, en draaide de straat op om aan de terugrit te beginnen. Om 17:00 uur kwam ik moe maar voldaan weer in Reusel aan.
Ik heb vandaag met een grote glimlach gereden, want ondanks dat die lamlul bij Motoport een belachelijk laag bedrag voor mijn scooter wilde geven, onder het mom van loopt niet, b merk, goeiekope troep, heb ik een topdag gehad. Het 125cc motortje heeft zelfs in Belgiƫ op de autobaan de 103 km per uur aangetikt. Dat was de eerste keer, dus eat your heart out, lamlul. Nou moet ik wel zeggen dat ik de wind in de rug had, bergaf ging, en Max Verstappen in mijn kielzog had. Maar dan nog, de 103 is een feit. Nu las ik dat Martin misschien nog bij onze vrienden langs wilde gaan. Zeker doen Martin, je zal er een warm welkom krijgen.